"අතාරිනවද නැද්ද..?"
"උබ දන්නවනේ ගිවන්ත කියන්නෙ කවුද කියලා.."
"මොකද්ද වෙලා තියෙන්නෙ ඇත්තටම.. කෝ මොන මගුලක් කරනවද බඩුත් පෙරලගෙන, කවුරු හරි ආපු දෙන්කො..."
ඇත්තටම මම දඟලද්දි බිත්තියට හේත්තු කරලා තිබ්බ කොස්ස පවා බිම වැටුනා. බිමට නම් බැරිය ඇල්මිනියන් වතුර කලේ වහලා තිබ්බ ඇල්මිනියන් තසිමට වැටිලා ඒකත් බිම වැටුනා.. මම කෑ ගැහුවේ ඒකයි..
"තෝ දගලනවනේ.."
"ඇති.. කෝ බීලනේ ඉන්නෙ. ගදේ බෑ ළඟ..."
"බිව්වෙ නෑ යකො.."
"අනෙ මේ මටද බොරු කියන්නේ.. කො එහාට වෙන්...ප්...ප්...ස්...ස්.."
කියන්න දෙයක් ඉතුරු උනේ නෑ. සර් මගෙ තොල් මගෙ වචන වලට වඩා වේගෙන් අල්ලගෙන හෙමින් උරන්න ගත්තා. පිස්සු හැදුන ලෙඩෙක්ට සිහි නැතිවෙන ඉන්ජෙක්ෂන් එකක් ගැහුවා වගේ උනා මට. ඒ සීතල රෑ සර්ගෙ තොල් වල පහස අරාධනාවකින් තොරව පැමිණිය අමුත්තෙක් උනා මට.. සර් ගාවින් ආවේ පුරුදු සැර බෝතල් ගඳක්.. ඒ ගඳ මට සුවඳක් වගේ දැනුනා. මොකද මට ගොඩක් වෙලාවට සර් ලඟින් ආවේ ඒ වගේ සැර සුවඳක්.. මම ඒ සුවඳට ආස කලේ ඒ නිසාම වෙන්න ඇති. මොනා උනත් සර් අද ගොඩාක් බීලා නෑ.. කෙලින් කටින් නොබිව්ව ගානට ඉඳපු එකම මට ඇති.. මෙච්චරක් වෙලා දඟල දඟල දුවන්න හදපු මම එක අතකින් සර්ව අල්ලගෙන.. සර් මගෙ බෙල්ල වටේට දිග ඇඟිලි වලින් වගේම ලොකු අල්ලෙන් වහගෙන උණුසුම් කරන ගමන් තාමත් තොල් උරනවා.. කවදාවත් ඇති වෙන එකක් නෙවෙයි සර්ට නම් මේවා..
විනාඩි 10ක් විතර එකම දේ කරලා සර් මාව ඇතෑරියා.. මම සර්ට් එකේ අත් වලින් තොල් පිහ ගත්තෙ කවුරු හරි ආවොත් පුහුල් හොරා කරෙන් දැනේ නිසා...
"මාව දලා ආවට ඒ.."
"අහ්... මං පලි ගත්තා නම් මට කරපුවට රෙදිත් නෑ.."
"ඉතින් ගනින්කො.. මාත් ආසයි.."
"බම්බුව.. මේ බත් එක කන්න.. සැර මදි ඇති.. කන්නකො එතකන්."
"ඇයි තමුසෙ කන්නෑ.."
"කන්නම්.. සර් කන්නකො.."
මම ලූණු ගෙඩියක් අරන් නයි මිරිස් කරලක් එක්ක තක්කාලි ගෙඩියක් හොදලා අරන් සම්බලක් හදන්න ගත්තා. සර් බත් කටක් අන අනා ඉඳලා හෙත්තු වෙලා ඉඳපු බිත්තිය ඇතෑරලා මං ගාවට ආව...
