ආයෙත් ආවා. කොහෙන් පටන් ගන්නද කියන්න තෙරෙන්නෑ. ජිවිතේ හැමදේම ගිවන්ත සර්ම වෙලා. ඔව්, තාම කියන්නේ සර් කියලා. ඒක ඇත්තටම නවත්ත ගන්න බෑ මට.. ඉතින් ඒ මගේ සර්නේ..
මට ඔනේ උනේ ආයේත් ඒ පංසලට යන්න. "පංසලෙන්" තමයි පටන් ගන්නවා නම් පටන් ගන්න තියෙන්නෙ....
________________________________________________
"සර්, අපි එදා ගිය පංසල මොකද්ද..?"
"උඹට දැන්වත් ඕක නවත්ත ගන්න බැයිද මාහි.."
"මොකද්ද..?"
"උඹ ඔය කොයිවෙලෙත් සර් ගාන එක.."
"අනේ මේ,ඇහුව දේට කියන්නකො.. මොකද්ද ඒ පංසලේ නම.."
"දැන් මොකටද නමක්.."
"නෑ.. ධනුෂ්ක දන්නවනේ.. "
"මොන.."
"ධනා, ධනා.. අපි අර එදා ගියේ.. මගෙ නුවර යාලුවා.."
"අහ් ඔව් ඉතින්.."
"ඌට යන්න ඕනේ කිව්වා.. "
"තමුසෙ ඕවත් කියනවද ඌ එක්ක.."
"නෑ.. පෝයට කොහෙද ගියේ ඇහුවා.. ඉතින් පංසල් ගියා කිව්ව.. මොකද්ද ඉතින්.."
"මේක ලංකාව.. ඒක තෙරුම් අරන් වැඩ කරන්න එච්චරයි "
"හරි හරි, දැන් කියන්නකො නම.."
"තමුසෙ ඌවා ආශේ කරනවට මං කැමති නෑ.."
"අනෙ මේ.. ඒ මගේ යාලුවානේ. අනික ඌ නුවරදි මාව බලාගත්ත හැටි කවුරුවත් දන්නෑනේ.."
"තොට අමාරුව හැදිලනේ ගියේ.. කාගෙන්වත් කලා බිලා ඉන්න දුන්නද මං උඹට.."
"අනේ සර් මේ, ඇති. මොන යකා වැහිලද ආව වෙලේ ඉඳන්.. "
"මට මොන යකෙක්වත් වැහිලා නෑ මාහි.. ඒත් උබටනේ නෙවෙයිනේ නුවර එන්න ඕනේ උනේ මටනේ.. මට ඔනේ විදිහට හිටපන්.."
"ඔව් ඕක කියා ගන්න බැරුව වෙන්න ඇති දැන් දවස් ගානක් පුප්පගෙන හිටියේ.."
"කවුද, මං..?"
"නෑ මං.."
"මාහි මේ.. මට ප්‍රශ්න නැතුව නෙවෙයි.. "
"දැන් ඔයාට පංසලේ නම කියන එකද ප්‍රශ්නේ...?"
"පංසලේ නම 'ගල උඩාව'.."
