TEHLİKELİ İNTİKAM

✾ 61.

Galiba ben biraz şanssızım. Ne kadar çabalasam da wattpad algoritması hikayemizi öne çıkarmıyor. Haliyle çok fazla insan okumuyor.
Okuyan her biriniz çok kıymetli olduğunuz için bıkmadan her gün paylaşım yapıyorum.  Sadece öne çıkan hikayelerden eksik bir yanımız olmadığını düşündüğüm için üzülüyorum.
Neyse olsun. Herkes emek veriyor sonuçta.
Zaten keyif alarak yazıyorum.
Umarım sizde keyifle okuyorsunuzdur ^,^
Heyecanlı bölümlere geldik. Daha da heyecanlı ^,^

İyi okumalar ^,^

YANGIN

Yüreğimin yangını bedenimden akan soğuk suyla diner miydi?

Bir insandan ayrı geçirdiğiniz her dakika size acı veriyorsa şayet, gerçek aşkla tanışmışsınız demektir. Ondan vazgeçme ihtimaliniz aklınıza geldiği an küçük kalp krizleri geçiriyorsanız yüreğiniz artık sizde değildir. Tıpkı benim yaşadığım gibi.. Ve eğer benim kadar boşlukta kimsesiz yaşamış, bir anda birine çarpılmışsanız, acı kaçınılmazdır.

Bir insanla uzun yıllar geçirmek ile bir insanla kısa süre yaşamak farklı şeylerdi. Bazen yıllardır tanıdığınız insanla tam uyuşamazken, birkaç gün tanıdığınız insan ile ruhunuzu bütünleştirebilirdiniz.

Emir benim ruhumun şifası, dilsiz hislerimin sözü, kalan ömrümün her günüydü. Ona bu derece bağlanmak bazen beni korkutsa da asıl yaşamın ne olduğunu anladığım için mutluydum. Bana kazandırdığı yeni duygular, yeni hisler için mutluydum. Bunun karşılığı olsun ya da olmasın benim hislerim bende olduğu sürece mutluydum.. Sevmek, başka şeydi..

Her yeri morlar içinde olan bedenimi havluya sarıp kurulanarak ardından hemen giyindim. Fazlasıyla kirlenmiştim bir günde ve duş almasaydım bilinçli düşünemezdim. Acele etmem gerektiğini biliyordum. Berkay her ne kadar Emir'in bulamayacağını söylese de onu azcık olsun tanıdıysam gerekirse şu İstanbul'daki tüm evlere bakar ama yine beni bulurdu.

Tabi.. Bulmaktan vazgeçmediyse..

Islak saçlarımı havlu ile sıkarak kuruladıktan sonra havluyu banyoda bırakıp çıktım. Berkay'ı evin içerisinde ararken çoktan kilitli odayı açmış olduğunu gördüm. Ayaklarım titreyerek ilerlediğimde kapıdan içeri girdim. Küçük, cam önünde bir masa ve sandalye olan, her yeri raflarla ve dosyalarla tıka basa dolu bir oda ile karşılaştım.

Berkay yere oturmuş önüne birkaç dosya yığmıştı. Beni görünce hafif gülümseyerek eli ile yan tarafını oturmam için işaret etti.

"Bende seni bekliyordum, sıhhatler olsun." dediğinde tepki vermeden yanına gidip yere oturdum. Gözüm dosyalardaydı.

"Sabırsızsın." dedim alayla karışık.

"Her konuda.." dedi göz kırparak. Kaşlarım istemsizce çatıldı ve kendimi geri çekme isteği bedenimi sardı. "Şaka yapıyorum." dedi onunda ifadesi hemen donuklaştığında. "Yüzünün şekli değişti, sakin ol.. Sadece şakaydı." dediğinde konuyu kapatmak istedim.

"Ne dosyası bunlar?" diye sordum babamın dosyası olduğunu umarak.

"İlgini çekeceğini düşündüğüm birkaç vaka." dediğinde elinde duranı bana uzattı. "Bak mesela, ensest bir ilişkiden meydana gelen çocuğun vesayet davası." dediğinde gözlerimi devirdim. Babamınki değildi.

"Nesi tuhaf ki bu vakanın?" diye sorduğumda dudaklarını yana kıvırıp kaşlarını kaldırdı.

"Okusan daha iyi olur. Anlattığımda rahatsız olabilirsin." dediğinde omuz silktim. Hem durumu hızlandırmak istiyordum hem de zaten bu tür konuları konuşmaktan çekinen birisi değildim.