(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်

Chapter 154

လူများရှိသော နေရာတိုင်း၌ ဈေးဆိုင်များလည်း ရှိမည်ဖြစ်သည်။ ကမ်းခြေတစ်လျှောက်တွင် ဆိုင်မျက်နှာစာအများအပြားရှိ၏။  ကျန်းမင်ယွမ်သည် ချန်းဟွမ်၏‌အနောက်မှလိုက်၍ ပထမတစ်ဆိုင်သို့ ဦးတည်ခဲ့လိုက်သည်။

ကမ်းခြေဘေးရှိ ထိုဆိုင်က သိပ်မကြီးသော်လည်း ပစ္စည်းစုံ၏။သူတို့တွင်အဝတ်အစား၊ နေကာထီးများ ၊ ကြိမ်ကုလားထိုင်များ ၊ နေကာမျက်မှန်များ အစရှိသော တွေးနိုင်သမျှ ပစ္စည်းပေါင်းစုံရှ်ိသည်။ ချန်းဟွမ်သည် ဆိုင်အတွင်းဘက်သို့ လှည့်လည်ကြည့်လိုက်ရာ အသားကင်သောသံဗန်းစင်ကအစ ရှိသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

ဆိုင်သည် အလွန်သေးငယ်ပြီး ၀တ်စုံရွေးချယ်တွင် အကန့်အသတ်သာရှိနိုင်သည်။

ချန်းဟွမ်သည် အရောင် အရမ်းမတောက်ဘဲ ကျန်းမင်ယွမ်၏ဆိုဒ်နှင့်ကိုက်ညီသည့်အထည်များကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

"ရှင် စမ်းဝတ်ကြည့်ချင်လား"

“အထဲမှာ အဝတ်လဲခန်းရှိပါတယ်.. ကြိုက်သလို စမ်းဝတ်ကြည့်နိုင်ပါတယ် ”  ဆိုင်ပိုင်ရှင်က ဖော်ဖော်ရွေရွေပြော၏။

ကျန်းမင်ယွမ်သည် ချန်းဟွမ်၏လက်ထဲမှ အထည်နှစ်ထည်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို တင်းတင်းစေ့ထားသည်။ ရှင်းရှင်းက အဝတ်လဲခန်းရှိရာသို့ တွန်းပို့နေပြီဖြစ်၏။

ကျန်းမင်ယွမ်က သက်ပြင်းချကာ နောက်ဆုံးတွင် အဝတ်လဲခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။

အဝတ်လဲခန်းတံခါးက ပိတ်သွားပြီးမကြာခင်၌ပင် အမြန်ပြန်ပွင့်လာ၏။

အင်္ကျီလက်တိုနှင့် ကမ်းခြေဘောင်းဘီတိုကို ပြောင်းလဲဝတ်ဆင်ထားသော ကျန်းမင်ယွမ်သည် အဝတ်လဲခန်းအတွင်းမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

ဤကဲ့သို့သော ၀တ်စားဆင်ယင်မှုမျိုးကို ကျန်းမင်ယွမ်တစ်ယောက် သဘောမတွေ့ရှာပေ။

ကျန်းမင်ယွမ်သည် တစ်ချိန်လုံး မျက်မှောင်ကြုတ်ထားပြီး လမ်းလျှောက်ရမည်ကိုပင် မလုံမလဲဖြစ်လာသည်။

သူက တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီး သားအမိနှစ်ယောက် ၏ရှေ့သို့ လျှောက်သွား၏။