Chapter 192
နေ့လည်စာ မစားရဘူးဟု အမေဖြစ်သူမှ ပြောလိုက်သည့်အခါ ရှင်းရှင်းသည် ပန်းပွင့်များကို မရေတွက်တော့ဘဲ ချက်ချင်း ပြေးလာကာ ချန်းဟွမ် ၏ပေါင်ကို ဖက်ထားလိုက်သည်။
"မေမေ...နေ့လယ်စာ စားချင်တယ်..."
ချန်းဟွမ် သူ့ကို လျစ်လျူရှုကာ မီးဖိုချောင်ထဲကို လျှောက်သွားလိုက်လျှင်ရှင်းရှင်းက အမြီးတစ်ချောင်းလို သူမေနာက်မှာ လိုက်လာနေလေသည်။
ရှင်းရှင်းသည် နေ့လည်စာ မစားရတော့မည်ကို အမှန်တကယ် စိုးရိမ်နေပြီး ချန်းဟွမ် အား ချိုချိုသာသာပြောဆိုကာ သူမ ခိုင်းသမျှကိုလည်း လုပ်ပေးခဲ့သည်။ ဤသို့ သူ၏ ပင်ပင်ပန်းပန်း ကြိုးစားအားထုတ်မှုကြောင့် နာနတ်သီးတစ်ခြမ်းကို ထုတ်ကာ ထမင်းကြော် အစာသွပ်ထားသော နာနတ်သီးထမင်းကြော်ကို မြင်သောအခါ သူ ငိုလုမတတ်ပင်။
ရှင်းရှင်းက လက်ထဲမှ ဇွန်းကလေးနှင့် နာနတ်သီးတစ်စိတ်ကို ကော်လိုက်ပြီး စားလိုက်သည်။
"မေမေ.... နေ့လည်စာချက်ရတာလည်း ခက်လိုက်တာနော်..."
“……”
ကျန်းမင်ယွမ် က သူ့စကားအတိုင်းပင် ဆက်လုပ်နေလေသည်။ ချန်းဟွမ် သည် ပထမနေ့မှစပြီး မနက်တိုင်း နှင်းဆီပန်းစည်း တစ်စည်းကို လက်ခံရရှိမြဲ ဖြစ်လေသည်။ ဒုတိယနေ့တွင် ပန်းများကို လူကိုယ်တိုင် ထွက်ယူရသောအခါတွင် အနည်းငယ်ရှက်မိသေးသော်လည်း ရက်ဆက်လာသောအခါ သူမ အသားကျလာရသည်။
အိမ်မှာလည်း ပန်းအိုးများထဲတွင် ပန်းများ အပြည့် ဖြစ်နေကြသည်။ချန်းဟွမ် က ပန်းများကို လွှင့်မပစ်ရက်သဖြင့် နှင်းဆီဆော့စ် လုပ်ရန် ဤနှင်းဆီပန်းများကို အသုံးပြုမည် ဖြစ်လေသည်။
သူမ နှင်းဆီပန်းများကို အညှာမှဖြတ်ကာ ပန်းပွင့်များကို ယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ထိုပန်းပွင့်ထဲသို့ သကြားမှုန့်ထည့်ကာ နှင်းဆီရည်များ ထွက်လာသည်အထိ နှယ်ဖတ်လိုက်ပြီး ပုလင်းတစ်လုံးထဲသို့ ထည့်ကာ ဖိသိပ်လိုက်၍ အပေါ်မှ ပျားရည်ဆမ်းလိုက်ကာ ဘူးကို အလုံပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ နှင်းဆီပန်းဆော့စ်ကို တစ်လခန့် ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ထည့်ထားလိုက်လျှင် စား၍ရနေပြီ ဖြစ်၏။ သူမသည် နှင်းဆီပန်းဆော့စ်ပုလင်းကြီးဖြင့် တစ်ဘူးရသည့်အခါ ပိတ်ရက်သို့ရောက်ရှိလာပြီ ဖြစ်သည်။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်