Chapter 260
Imperial MeowFebruary 16, 2023
Chapter 260"မလိုပါဘူး…ကျွန်မက မသန်စွမ်း လည်း မဟုတ်ဘူး…"
သူမတို့နှစ်ယောက် အရာအားလုံးကို လုပ်ပြီးပြီ ဖြစ်သော်လည်း ချန်းဟွမ် က ရှက်နေဆဲပင်။
" အပေါ်ထပ်ကို ပြန်တက်ပြီး အိပ်တော့…"
"ကိုယ် ဘယ်မှ မသွားချင်ဘူး…"
သူက တခါတရံတွင် လူမျိုးကြီးဝါဒ ရှိသူတစ်ယောက်နှင့် တူနေပေသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ချန်းဟွမ်သည် ယခုအချိန်မျိုးတွင် စိတ်နုနေကာ စိတ်ထိခိုက်လွယ်မှန်း သူသိထားသဖြင့် သူမစကားကို ဂရုမစိုက်စွာပင် ရေချိုးခန်းထဲ ပွေ့ခေါ်သွားလေသည်။သူမကိုယ်ပေါ်တွင် ချည်မျှင်တစ်မျှင်တောင် ရှိမနေသဖြင့် ချန်းဟွမ် မှာ အေးနေရတော့သည်။ သိပ်မကြာသေးခင်ကမှ သူမတို့နှစ်ယောက် နီးစပ်ခဲ့ကြသော်လည်း သူမ အနေခက်နေရတော့သည်။ သူမကိုယ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားလိုက်၍ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖုံးထားကာ ကျန်းမင်ယွမ်ကို အတင်းအောက်ချပေးရန် ပြောနေတော့သည်။
"မချပေးဘူး…"
ကျန်းမင်ယွမ်သည် ရေချိုးခန်းထဲသို့ လှမ်းဝင်ကာ ဘေးမှ ထိုင်ခုံတစ်လုံးကို ခြေဖြင့်ခတ်၍ ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူမကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ထို့နောက် ရေပန်းကိုဖွင့်ကာ သူမတစ်ကိုယ်လုံး အစုန်အဆန်ပွတ်သပ်၍ ရေချိုးပေးနေတော့သည်။
ချန်းဟွမ်မှာ ရေချိုးနေရသလား၊မီးစနှင့် အထိုးခံနေရသလား မသဲကွဲတော့။ ခဏအကြာတွင် သူမ သည်းမခံနိုင်တော့ပေ။ ကျန်းမင်ယွမ် လည်း သူမ ပြဿနာကို သတိထားမိပုံရသည်။ သူက ဘေးဘီကို ရည်ရွယ်ချက်မဲ့စွာ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရင်း ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ကာ ပြောလေသည်။
"မင်းအရင်ရေချိုးလိုက်…ကိုယ် အခန်းထဲ သွားပြီးတော့ အိပ်ရာခင်းတွေလဲလိုက်မယ်…"
သူက ပြောပြီးပြီးချင်း လှည့်ထွက်သွားသော်လည်း လမ်းတစ်ဝက်ရောက်မှ ပြန်လှည့်လာကာ ရေချိုးကန်ထဲ ရေဖြည့်ပေးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်