Chapter 207
ကုမင်လိီသည် သူမ၏ အနာဂတ်ချွေးမအတွက် စံပုံစံများနှင့် မကိုက်ညီသော ချန်းဟွမ်ကို စိတ်ကူးထဲပင် မထည့်ထားပေ။သူမအမြင်မှာ ကလေး၏ မိခင်မှာ အရေးမကြီးဘဲ သူမ တစ်ချက်လှုပ်ရှားလိုက်သည်နှင့် ကလေးအမေမှာလည်း တောင့်ခံနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ထို့ကြောင့် သူမ၏ စကားများကလည်း ထိုအတွေးတို့အတိုင်း လာထင်ဟပ်နေရတော့သည်။
"ကလေးက မငယ်တော့ဘူး...သူ့အတွက် ဆရာတွေဘာတွေနဲ့ သင်နေပြီလား... မင်း သုံးနှစ်သားအရွယ်တုန်းက မင်းကို အင်္ဂလိပ်စာသင်ပေးတဲ့နိုင်ငံခြားသား ဆရာတစ်ယောက်ရှိခဲ့ဖူးတာကို အခု ပြန်သတိရမိတယ်...တစ်ကယ်လို့ ဘယ်ဆရာနဲ့မှ မသင်ရသေးရင်လည်း ငါသိတဲ့ ဆရာတစ်ယောက်ရှိတယ်လေ..."
"အမေ...ကျွန်တော့်ကလေးရဲ့ကိစ္စတွေမှာ အမေ့ဘာမှ ဝင်စွက်ဖက်စရာမလိုဘူးလို့ ကျွန်တော်ပြောခဲ့သားပဲ..."
ကုမင်လီ ဆွံ့အသွားရသည်။
သေချာသည်မှာ ထိုနေ့ကို သူမ မှတ်မိနေပြီး မိခင်ဖြစ်လာရသည့် အနှစ် ၃၀ အတွင်း အစော်ကားအခံရဆုံးနေ့ လည်း ဖြစ်သည်။ ကျန်းမင်ယွမ် ထွက်သွားပြီးသည်နှင့် သူမ ချက်ချင်းပင် ထိုလူကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သော်လည်း သူက စောင့်ကြည့်ရန်သာ ပြောခဲ့လေသည်။
ကောင်းပြီ...သူမ စောင့်နေမယ်... သူမတို့ လွဲချော်ခဲ့ရတဲ့ နှစ်တွေ တစ်လျှောက်လုံး သူမစောင့်ခဲ့တာပဲလေ...
ကုမင်လီသည် မျက်နှာကို မော့လိုက်ကာ ရင်ထဲမှ ဒေါသကို မျိုသိပ်ထားလိုက်သည်။
"ကောင်းပြီ... အမေက ဘယ်လိုမှ ဝင်မစွက်ဖက်တော့ဘူးပဲထား... ကလေးတွေကို ဘယ်လို ပျိုးထောင်ရတာလဲဆိုတာ မင်းဘာသိလဲ... မင်းက မင်းအဖေလိုပဲ...မင်းငယ်ငယ်တုန်းကလည်း သူ ဘာမှမသိဘူး...သူလုပ်တာက မင်းကို တစ်နေ့လုံး ကစားကွင်းတွေ လျှောက်ပို့ပေးနေတာပဲ..."
"ကျွန်တော် ကလေးကို မပျိုးထောင်တတ်ရင်တောင် ရှင်းရှင်းမှာ သူ့အမေရှိသေးတယ်..."
"သူ့အမေ ဟုတ်လား.…"
ကုမင်လီ မျက်နှာပျက်သွားရပြီး ကလေးအမေကလည်း မထိန်းကျောင်းတတ်ဘူးဟု ပြောလိုက်ချင်သွားသည်။ ထို့နောက် သူမတို့၏ ယခင်ပဋိပက္ခများကို ပြန်ပြောင်းသတိရသွားရသော်လည်း ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ပေ။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
