Chapter 173
လီခန်းယီသည် ဖုန်းပြောပြီးသည်နှင့် သူ ရာထူးတိုးမည့်သတင်းကို စောင့်နေပြီး သူ့ကိုယ်သူလည်း အတော်လေး ယုံကြည်မှု ရှိသွားရသည်။သူဌေး၏ မိခင်ဖြစ်သူ မဒမ်ကျန်းက သူ့ကို အလွန်သဘောကျသွားသဖြင့် ရာထူးတိုးပေးလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ထားခြင်း ဖြစ်လေသည်။
လီခန်းယီက သူရာထူးတိုးရန် အချိန်ခဏသာလိုသည်ဟု တွေးလိုက်ပြီး လုပ်လက်စအလုပ်များအားလုံး ဆက်မလုပ်တော့ဘဲ ပစ်ထားလိုက်တော့သည်။သို့ရာတွင် သူ ပစ်ထား၍မရသည့် အလုပ်များကိုမူ ပျင်းတိပျင်းရွဲ အချိန်ဆွဲ လုပ်နေလိုက်သည်။
"လီခန်းယီ.... "ချူ ဥယျာဉ်" ရဲ့ တိုးတက်မှု အစီရင်ခံစာကို ပေးပို့ပြီးပြီလား..."
"ဘာတိုးတက်မှု အစီရင်ခံစာလဲ..."
လီခန်းယီက ကုလားထိုင်ကို မှီပြီး ခြေချိတ်ထိုင်လိုက်ရင်း လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ဖြစ်သူကို မေးလိုက်သည်။
"ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ အစည်းအဝေးတုန်းက ရှင်ပြောခဲ့တဲ့ အစီအရင်ခံစာလေ...ရှင်ပဲ ပို့မယ်လို့ပြောထားတာ...သူတို့ကပြောတော့ မရောက်သေးဘူးတဲ့.."
လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အမျိုးသမီးက သူ့ကို မကျေမနပ် ပြောလိုက်သည်။
လီခန်းယီသည် အစည်းအဝေးတွင် သူပြောခဲ့သည်များကို ယောင်ဝါးဝါး မှတ်မိသွားရသည်။ အစည်းအဝေးပြီးနောက် အွန်လိုင်းတွင် အိမ်ပုံစံများ ရှာဖွေနေခဲ့သဖြင့် အီးမေးလ်ပို့ရမည့်ကိစ္စကို လုံးဝမေ့သွားခဲ့ပြီး ယခုမှ သတိရသွားရသည်။သို့ရာတွင် မေ့သွားသည်ဟု ပြော၍မဖြစ်၊အလုပ်ကို သူဂရုမစိုက်သော်လည်း ဂုဏ်သိက္ခာကို ရှေ့တန်းတင်ရန် လိုအပ်နေသေးသည်။
သူက သံသယစိတ်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ထူးဆန်းလိုက်တာ... ကျွန်တော်ပို့လိုက်ပြီလေ..."
သူက စကားပြောနေရင်း အီးမေးလ်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီး ကြည့်ချင်ဟန်ဆောင်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။
"မေးလ်က မရောက်သွားတာများလား...."
သူက ဇာတ်လမ်းဆင်ပြီးနောက်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အမျိုးသမီးကို ကြည့်ပြီး ရှက်ပြုံးပြုံးပြလိုက်သည်။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်