Chapter 206
"ကောင်းပြီ..."
ကျန်းမင်ယွမ်က ချီရှန်အား ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူသည် ရှင်းရှင်း နှင့် အပေါ်ထပ်သို့ တက်လာပြီး ရုံးခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်သည်နှင့် အထဲတွင် ထိုင်နေသော လူတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
သူဌေး၏မိခင်ဖြစ်၍ ကုမင်လီအား ချီရှန်က အထူးတလည်ပင် ကော်ဖီနှင့် သစ်သီးများ လှီးပြီး ဧည့်ခံခဲ့လေသည်။ သို့သာ်လည်း မဒမ်ကျန်း က အစားအသောက်များကို ဂရုစိုက်မနေပေ။သူမက ဆိုဖာပေါ်တွင် မတ်မတ်ထိုင်နေကာ မျက်နှာကိုလည်း တည်တင်းထားလိုက်သည်။သူမ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် စွန်းထင်းနေသော အတ္တများသည် တစ်ကိုယ်လုံး လွှမ်းထားလေတော့သည်။
“အမေ...”
ကျန်းမင်ယွမ်က ရှင်းရှင်းကို လက်ဆွဲထားပြီး သူမကို နှုတ်ဆက်လိုက်ကာ ရှင်းရှင်းကို ပြောလိုက်သည်။
"ဒါ သားရဲ့ ဘွားဘွားပဲ..."
"ဘွားဘွား...ဒါဆို ဖေဖေ့ရဲ့ မေမေလား..."
ရှင်းရှင်း သည် အဖေဖြစ်သူကို သံသယဖြင့် မေးလိုက်သည်။သူ ချက်ချင်းပင် ကျောင်းမှာ သင်ယူခဲ့ရသည့် ကလေးသီချင်းတစ်ပုဒ်ကို သတိရသွားမိသည်။
"ဟုတ်တယ်..."
ကျန်းမင်ယွမ်က ရှင်းရှင်းကို ဆွဲခါ်လာပြီး ပြောပြလိုက်သည်။
"သူက ဖေဖေ့ရဲ့အမေပဲ...သား သူမကို ဘွားဘွားလို့ ခေါ်ရမယ်နော်..."
ရှင်းရှင်းက ခေါင်းညိတ်ပြကာ ကုမင်လီအား လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"ဘွားဘွား..."
"ဟင်..."
ကုမင်လီမှာ မြေးဖြစ်သူ စကားကြောင့် ကြည်နူးသွားရကာ အားရပါးရ ပြုံးလိုက်ပြီး ရှင်းရှင်းကို လက်ဆွဲကာ အနားသို့ ခေါ်လိုက်သည်။
" သားနာမည်က ရှင်းရှင်းလား...ဘွားဘွားနဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ဖူးတာဘဲနော်..."
ရှင်းရှင်းက ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး ရှက်နေပုံဖြင့် မဝံ့မရဲ အဘွားဖြစ်သူကို ကြည့်နေလေသည်။သူ့ကြည့်ရသည်မှာ မိသားစုဝင် အသစ်ရှေ့တွင် အဆင်မပြေ ဖြစ်နေပုံလည်း ပေါ်နေသည်။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
