(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်

Chapter 184

ဟင်းရည်မှာ ၁၀ မိနစ်ကြာလျှင် ဆူပွက်လာပြီးနောက် အဖြူနှစ်ရောင် ပေါက်လာလေသည်။ ချန်းဟွမ် ငါးရိုးများကို ဖယ်လိုက်ပြီး ဟင်းခတ်အမွေးအကြိုင်များ ခတ်လိုက်သဖြင့် ၂ မိနစ်ကြာလျှင် စား၍ရ‌နေပြီ ဖြစ်သည်။

ငါးမှာ အတော်ကြီးသဖြင့် သူတို့သုံးယောက်အတွက် လုံလောက်ပေသည်။ ချန်းဟွမ် အိုးထဲမှ ငါးနှင့် ဂေါ်ဖီချဉ်ဟင်းရည်ကို ပန်းကန်တစ်ခုထဲသို့ ထည့်လိုက်သောအခါ ပန်းကန်လုံးပုံစံမှာ ရှင်းရှင်း လက်ကိုစိမ်ထားသည့် ပန်းကန်နှင့် ပုံစံတူနေသဖြင့် စောစောက အဖြစ်ကို အမှတ်ရသွားလေသည်။ထို့အပြင် ရှင်းရှင်း မေးသည့် မေးခွန်းကိုလည်း သတိရသွားပြီး  မလွှဲမရှောင်သာ ဖြေလိုက်ရသည့် အဖြေကိုလည်း သတိရသွားမိသည်။

ထိုအတွေးကြောင့် ချန်းဟွမ် ရှက်သွားရပြီး ပါးပြင်ကိုလက်ဖဝါးနှင့် ပွတ်သပ်လိုကာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားရင်း အိုးခွက်များကို ဆေးကြောပစ်လိုက်သည်။ကျန်းမင်ယွမ် နှင့် ရှင်းရှင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး ဧည့်ခန်းထဲတွင် ရှိနေကြသဖြင့် သူမကို မည်သူမှ သတိမထားမိကြပေ။

ချန်းဟွမ် အိုးကို ဆေးကြောသောအခါ ရေနွေးကို မသုံးဘဲ သူမစိတ်တည်ငြိမ်ရန် ရေအေးကိုသာ သုံးလိုက်သည်။ ထို့နောက် အိုးကို စင်ပေါ်တွင် အခြောက်ခံထားလိုက်ပြီး ညစာစားဖို့ သားအဖနှစ်ယောက်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းထဲက သားအဖနှစ်ယောက်မှာ သူမအသံကို ကြားရသောအခါ အရုပ်များကို ချထားလိုက်ကြသည်။

ကျန်းမင်ယွမ်က ရှင်းရှင်းကို လက်ဆေးပေးလိုက်ပြီးနောက် ဇွန်းပန်းကန်းများကို စားပွဲပေါ်တွင် တည်ခင်းလိုက်ကာ ပန်းကန်လုံးထဲတွင် ဂေါ်ဖီချဉ်များ ထည့်ထားလိုက်သည်။

ဂေါ်ဖီချဉ်ကို သေချာဆေးကြောထားသဖြင့် သိပ်မချဉ်ဘဲ နုတ်နုတ်လှီးထားသဖြင့် ပါးစပ်ထဲတွင် အရည်ပျော်သွားမတတ် ကောင်းမွန်လှသည်။ သားအဖနှစ်ယာက်မှာ စကားမပြောကြဘဲ ထမင်းကိုသာ မြိန်ရေရှက်ရေ စားနေကြလေသည်။

ချန်းဟွမ်သည် ဟင်းချက်သောအခါ ငရုတ်သီး အနည်းငယ် ထည့်ထားသဖြင့် ခပ်လေးလေးအရသာရှိကာ အစပိုင်းတွင် သိပ်မစပ်သော်လည်း အနည်းငယ်ကြာလျှင် အရသာမှာ စိမ့်တက်လာရသည်။ချန်းဟွမ်မှာ သိပ်မစပ်သော်လည်း ရှင်းရှင်းက ရေတောင်းပြီးရင် တောင်နေကာ မျက်နှာမှာနီမြန်းနေလေသည်။