(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်

Chapter 158

ရှင်းရှင်းက ရဲတိုက်ကိုသာ ဆက်ဆောက်လိုပြီး

ဓာတ်ပုံရိုက်ရန် စိတ်မဝင်စားပေ။ကျန်းမင်ယွမ်က ကင်မရာကိုဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်တွင် ရှင်းရှင်းက ‌ကျန်းမင်ယွမ်၏ဘောင်းဘီစကိုဆွဲကိုင်ပြီး ညည်းတွားနေတော့သည်။

“သားသား ဓာတ်ပုံမရိုက်ချင်ဘူး..ရဲတိုက်ပဲဆောက်ရအောင်ပါ ဖေဖေရဲ့ ”

"ဒါပေမဲ့ မေမေက ဓာတ်ပုံရိုက်ချင်တယ်လေ"   ကျန်းမင်ယွမ်က ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး ရှင်းရှင်းကို ပြုံးပြလျက် ပြောသည်။ 

"ဖေဖေတို့မသွားရင် မေမေကအရမ်းဝမ်းနည်းလိမ့်မယ်"

ရှင်းရှင်း ချန်းဟွမ်အား မသေချာမရေရာစွာဖြင့် လှည့်ကြည့်၏။အ‌မေဖြစ်သူ၏မျက်နှာ‌ပေါ်၌ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေသည့်အမူအရာကို မြင်လိုက်ရသောအခါ ရှင်းရှင်းတစ်ယောက် ထိတ်ပြာသွားတော့သည်။

ရှင်းရှင်းက ကျန်းမင်ယွမ်၏ဘောင်းဘီစကို အမြန်လွှတ်လိုက်ပြီး ချန်းဟွမ်ထံ ပြေးသွား၏။

သူက ချန်းဟွမ်ဝတ်ထား‌သောစကတ်၏အနားသတ်အစကိုဆုပ်ကိုင်သည်။ထိုအခါချန်းဟွမ်က ထိုင်ချပေးလိုက်၏။ရှင်းရှင်းက သူမ၏လည်ဂုတ်ကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ပါးပြင်ပေါ်သို့ အနမ်းခပ်ဖွဖွချွေသည်။

  “ဝမ်းမနည်းပါနဲ့မေမေ...သားတို့ဓာတ်ပုံသွားရိုက်ကြမယ်...ရဲတိုက်က ဘယ်ချိန်ဆောက်ဆောက်ရတယ်"

ရှင်းရှင်းသည် အနာဂါတ်၌ နွေးထွေးသည့်သူတစ်ဦးဖြစ်လာရန် အလားအလာ မြင့်မား၏။

ချန်းဟွမ်ခမျာ ဝမ်းနည်းချင်ယောင်မဆောင်နိုင်တော့ရှာပေ။သူမ တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး ရှင်းရှင်းကိုနမ်းရှုံ့လိုက်သည်။

ထို့နောက်ရှင်းရှင်း၏ခေါင်းအား ငှက်သိုက်ငယ်ကလေးပုံစံပေါက်သွားသည်အထိ ထိုးဖွလိုက်၏။

နောက်ဆုံးတွင် ချန်းဟွမ်သည် ရှင်းရှင်း၏လက်ကိုတွဲကာမတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။

"သွားကြစို့"  သူမက ကျန်းမင်ယွမ်ကို ကြည့်ပြီးပြောသည်။

“ကောင်းပြီ”  ကျန်းမင်ယွမ်က ပြုံးပြီး အနောက်မှ လိုက်သွား၏။ သူ၏မျက်ဝန်းများထဲတွင် ခံစားချက်အမူအရာတစ်ခုဖြတ်ပြေးသွားသည်ကို သူကိုယ်တိုင်ပင်မသိခဲ့ချေ။