Chapter 158
ရှင်းရှင်းက ရဲတိုက်ကိုသာ ဆက်ဆောက်လိုပြီး
ဓာတ်ပုံရိုက်ရန် စိတ်မဝင်စားပေ။ကျန်းမင်ယွမ်က ကင်မရာကိုဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်တွင် ရှင်းရှင်းက ကျန်းမင်ယွမ်၏ဘောင်းဘီစကိုဆွဲကိုင်ပြီး ညည်းတွားနေတော့သည်။
“သားသား ဓာတ်ပုံမရိုက်ချင်ဘူး..ရဲတိုက်ပဲဆောက်ရအောင်ပါ ဖေဖေရဲ့ ”
"ဒါပေမဲ့ မေမေက ဓာတ်ပုံရိုက်ချင်တယ်လေ" ကျန်းမင်ယွမ်က ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး ရှင်းရှင်းကို ပြုံးပြလျက် ပြောသည်။
"ဖေဖေတို့မသွားရင် မေမေကအရမ်းဝမ်းနည်းလိမ့်မယ်"
ရှင်းရှင်း ချန်းဟွမ်အား မသေချာမရေရာစွာဖြင့် လှည့်ကြည့်၏။အမေဖြစ်သူ၏မျက်နှာပေါ်၌ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေသည့်အမူအရာကို မြင်လိုက်ရသောအခါ ရှင်းရှင်းတစ်ယောက် ထိတ်ပြာသွားတော့သည်။
ရှင်းရှင်းက ကျန်းမင်ယွမ်၏ဘောင်းဘီစကို အမြန်လွှတ်လိုက်ပြီး ချန်းဟွမ်ထံ ပြေးသွား၏။
သူက ချန်းဟွမ်ဝတ်ထားသောစကတ်၏အနားသတ်အစကိုဆုပ်ကိုင်သည်။ထိုအခါချန်းဟွမ်က ထိုင်ချပေးလိုက်၏။ရှင်းရှင်းက သူမ၏လည်ဂုတ်ကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ပါးပြင်ပေါ်သို့ အနမ်းခပ်ဖွဖွချွေသည်။
“ဝမ်းမနည်းပါနဲ့မေမေ...သားတို့ဓာတ်ပုံသွားရိုက်ကြမယ်...ရဲတိုက်က ဘယ်ချိန်ဆောက်ဆောက်ရတယ်"
ရှင်းရှင်းသည် အနာဂါတ်၌ နွေးထွေးသည့်သူတစ်ဦးဖြစ်လာရန် အလားအလာ မြင့်မား၏။
ချန်းဟွမ်ခမျာ ဝမ်းနည်းချင်ယောင်မဆောင်နိုင်တော့ရှာပေ။သူမ တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး ရှင်းရှင်းကိုနမ်းရှုံ့လိုက်သည်။
ထို့နောက်ရှင်းရှင်း၏ခေါင်းအား ငှက်သိုက်ငယ်ကလေးပုံစံပေါက်သွားသည်အထိ ထိုးဖွလိုက်၏။
နောက်ဆုံးတွင် ချန်းဟွမ်သည် ရှင်းရှင်း၏လက်ကိုတွဲကာမတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။
"သွားကြစို့" သူမက ကျန်းမင်ယွမ်ကို ကြည့်ပြီးပြောသည်။
“ကောင်းပြီ” ကျန်းမင်ယွမ်က ပြုံးပြီး အနောက်မှ လိုက်သွား၏။ သူ၏မျက်ဝန်းများထဲတွင် ခံစားချက်အမူအရာတစ်ခုဖြတ်ပြေးသွားသည်ကို သူကိုယ်တိုင်ပင်မသိခဲ့ချေ။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်