Chapter 163
လသည် အနောက်အရပ်တွင်ရှိပြီး သောကြာဂြိုဟ်ကို မြင်နိုင်သေးသည်။
ကောင်းကင်ယံက မှောင်မိုက်နေဆဲပင်။
နေကို မမြင်ရသေးသော်လည်း တိမ်များက ဦးစွာ ပန်းရောင်သမ်းလာလေ၏။
ထို့နောက်တွင်ကောင်းကင်သည် ဖြူစပြုလာကာ မနက်ခင်း၏ အလင်းရောင်သည် သိသိသာသာပင် လင်းလက်လာသည်။
ပင်လယ်လေက သူတို့မျက်နှာ၏ကို တစ်ချက်ရိုက်ခတ်သွား၏။ တိမ်များ၏အရိပ်က သမုဒ္ဒရာထဲတွင် ရောင်ပြန်ဟပ်နေပြီး ကောင်းကင်နှင့် ရေထုတို့ကတစ်သားတည်း ရောနှောသွားသည်။
ရင်သပ်ရှုမောဖွယ် ခံစားမှုဆိုသည်ကို ထိုနေရာတွင်ရှိမနေဘဲ သိရှိနားလည်ရန် ခက်ခဲလှ၏။
ပတ်ဝန်းကျင်မှ အံ့ဩနေသော အသံများထွက်ပေါ်လာပြီး ထိုထဲတွင် ချန်းဟွမ်လည်း ပါဝင်ခဲ့သည်။ သူမသည် နေထွက်ချိန် ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို မလစ်မယွင်း မှတ်တမ်းတင်ခဲ့၏။
ပင်လယ်ဇင်ယော်များသည် အုပ်စုလိုက် နေ၏ရှေ့မှဖြတ်သန်းလျက် ပျံသန်းသွားကြသည်။ ချန်းဟွမ် သည် ၎င်းကို လျှပ်တစ်ပြက် ရိုက်ကူးယူခဲ့ပြီး သူမ၏ ကင်မရာကို ကျေနပ်စွာ ချလိုက်မိ၏။ ထို့နောက် ကျန်းမင်ယွမ်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူသည်လည်း အလားတူအမူအရာပြုသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ကျန်းမင်ယွမ်သည် မည်သည့်အချိန်ကတည်းက ကင်မရာသယ်လာမှန်းမသိရပေ။သူမ မှတ်မိသလောက်မှာ ကားပေါ်မှဆင်းကတည်းက ဖြစ်မည်။
၎င်းကင်မရာသည် သူမတွင်ရှိသော အရာထက် ပိုဆန်းကြယ်ပုံရပြီး ရလဒ်သည်လည်း အလားတူပင်ဖြစ်မည်။
"ဘာတွေရိုက်နေတာလဲ" ချန်းဟွမ်က မေး၏။
"ကြည့်လို့ရလား"
ကျန်းမင်ယွမ်၏လက်ချောင်းများသည် အနည်းငယ် တောင့်တင်းလာပြီး သူက မျက်နှာသေကြီးဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
နောက်ဆုံးတွင် သူသည် ရှုခင်းဓာတ်ပုံတစ်ပုံကို ရွှေ့လိုက်ကာ ချန်းဟွမ်အား ပြသခဲ့၏။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
