(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်

Chapter 159

အခြားကမ်းခြေဘက်သို့ နာရီဝက်ခန့်ကားစီး၍သွားရသည်။ထိုကမ်းခြေသည် ဒီဘက်ကမ်းခြေနှင့်မတူပေ။

ခရီးသွားဧည့်သည်များမရှိဘဲ ရှင်းလင်းနေသည်။

ကျန်းမင်ယွမ်က သားအမိနှစ်ယောက်ကို ရှင်းပြ၏။

"ဒါက သီးသန့်ကမ်းခြေဆို‌တော့

တခြားခရီးသွားတွေကို သွားလာခွင့်ပြုမထားဘူး"

"ရှင်ပိုင်တာလား "

"မဟုတ်ဘူး ငှားထားတာ" 

ကျန်းမင်ယွမ်သည် အရှေ့သို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။

ခြေလှမ်းနှစ်လှမ်းခန့်အကွာတွင် သူက ချန်းဟွမ်အားပြန်လှည့်ကြည့်၏။ကျန်းမင်ယွမ်၏ ပါးစပ်မှာအနည်းငယ် လှုပ်သွားသော်လည်း ဘာမှဆက်မပြောပေ။

အခြေအနေမှာ ထူးဆန်းနေကြောင်းချန်းဟွမ်က သတိပြုမိသွားသည်။

"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"

"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး" ကျန်းမင်ယွမ်က ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး အရှေ့သို့ပြန်လှည့်သွား၏။

ချန်းဟွမ်သာ ဤကမ်းခြေကိုနှစ်သက်ပါက အမှန်တကယ်ပင်ဝယ်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသည်ဟု ပြောထွက်တော့မတတ်ဖြစ်သွားသော်လည်း အနည်းငယ်အကဲပိုနေသည်ဟုထင်ရသဖြင့် ကျန်းမင်ယွမ်က စကားလုံးများကို ပြန်မျိုချလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

နောက်ဆုံးတွင် ကျန်းမင်ယွမ်က ဆိတ်ဆိတ်နေရန်ကိုသာရွေးချယ်လိုက်ပြီး အရှေ့သို့ပြန်လျှောက်သွား၏။

ဤပုဂ္ဂလိကပိုင်ကမ်းခြေကို သပ်သပ်ခွဲထားပြီး ၎င်း၏ဧရိယာအတွင်းတွင် ဗီလာတစ်ခုရှိသည်။

ဗီလာသည် အလွန်ပြည့်စုံသောဇိမ်ခံအနေအထားတွင်ရှိပြီး ကျယ်ဝန်း၏။ ပိုင်ရှင်မှာ ချမ်းသာကြောင်း ထင်ရှားလွန်းသည်။

အလွန်ကောင်းသောဟိုတယ်ပင်လျှင် ဤဗီလာနှင့်နှိုင်းယှဉ်လိုက်ပါက ဈေးပေါသောတိုက်ခန်းသာသာဖြစ်သွားမည်။

သားအဖသုံးယောက်သား ဗီလာ၏ တစ်ဖက်သို့ လမ်းလျှောက်ထွက်လာကြပြီး ကမ်းခြေသို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်။