Chapter 241
Chapter 241February 16, 2023"ကျွန်မ ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး..."
ချန်းဟွမ်က အမြန်ပြောလိုက်သည်။ သူမသည် မနေ့ညက ကောင်းကောင်းမအိပ်ရသဖြင့် သားအဖနှစ်ယောက်ထက် စောစောမထခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် အိပ်ရာထနောက်ကျ၍ မီးဖိုချောင်ထဲ မဝင်ရသေးပေ။
ကျန်းမင်ယွမ်က လက်ပိုက်၍ ပြောလိုက်သည်။
“ကိုယ်သိပါတယ်...နှစ်သစ်ကူးရဲ့ ပထမဆုံးနေ့မှာ အမျိုးသမီးတွေကို အိမ်မှုကိစ္စ လုပ်ခွင့်မပေးတာက ထုံးစံပါပဲ...”
သူက သူမကို ထမင်းစားခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားပြီးနောက် ထမင်းစား စားပွဲရှေ့တွင် ထိုင်ကာ ပြုံး၍ပြောလိုက်သည်။
“ကိုယ် ချက်မယ်လေ..."
ချန်းဟွမ် အနည်းငယ်စိုးရိမ်သွားရသည်။
"ရှင်က ဘယ်လိုလုပ်ရတာလဲ သိလို့လား..."
“အဆင်ပြေမှာပါ...”
မီးဖိုခန်းထဲ လှမ်းဝင်ရင်း သူ့ကို မကြည့်ရန်ပါ ပြောလိုက်လေသည်။
"ပြီးရောလေ..."
ချန်းဟွမ်က အိတ်ကပ်ထဲမှ ဖုန်းကို ထုတ်ကာ ကင်မရာကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ကျန်းမင်ယွမ် ချက်ပြုတ်နေသည်ကို ကင်မရာထဲမှ ကြည့်မည် ကြံလိုက်သည်။ ကံမကောင်းစွာနှင့် မီးဖိုချောင်နှင့် ထမင်းစားခန်းကြားတွင် ခန်းဆီးစတစ်ခုရှိနေ၍ သူမမည်သို့ ကြိုးစားကြိုးစား ကျန်းမင်ယွမ်၏ ပုခုံးပြင်ကျယ်ကျယ်ကိုသာ မြင်ရလေသည်။
ချန်းဟွမ်က အမျိုးမျိုး ဘက်ပေါင်းစုံမှ ကင်မရာကို ထားကြည့်သော်လည်း ဘာမှ မတွေ့ရသဖြင့် သူမလည်း ဆက်မလုပ်ဖြစ်တော့။ သူမက ဖုန်းကင်မရာထဲမှတစ်ဆင့် သူမတို့နှစ်ယောက် အတူရှိနေသည်ကို တွေ့ရသောအခါ သူမကြည်နူးသွားရသည်။
"သိပ်တော့လည်း မဆိုးပါဘူး..."
သူမက ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီး ဤအခိုက်အတန့် ကလေးကို မှတ်တမ်းတင်ထားလိုက်သည်။ထို့နောက် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးကာမှ အပြစ်ရှိသလို ခံစားလိုက်ရသဖြင့် ဖုန်းကို အိတ်ကပ်ထဲသာ အမြန်ထိုးထည့်ထားလိုက်သည်။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်