Chapter 161
ချန်းဟွမ်သည် မီးပုံပွဲအား သိပ်စိတ်မဝင်စားပေ။
တစ်နေကုန် အပြင်ထွက်ထားရသည့်အတွက် ပင်ပန်းနေပြီး အခန်းပြန်၍သာ နားနားနေနေ နေလိုသည်။
ကျန်းမင်ယွမ်၏အမေးကိုငြင်းပစ်ချင်သော်လည်း ရှင်းရှင်းက အားလုံးကိုမြင်သွားပြီဖြစ်၏။
သူက ကလေးသဘာဝအရ စူးစမ်းချင်နေသည်။
အတူလိုက်ပေးရန်မှတစ်ပါး ချန်းဟွမ်ထံ၌ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပေ။
ပါတီက ထိုမျှလောက် မကြီးကျယ်ပေ။
လူအချို့ကသီဆိုကခုန်နေကြပြီး အချို့မှာ စုကာရုံးကာစကားစမြည်ပြောနေကြ၏။
ပါတီပြီးဆုံးချိန်တွင် ဧည့်သည်များသည် ရွက်ဖျင်တဲထဲတွင်နေရန် သို့မဟုတ် အခန်းဆီသို့ ပြန်သွားရန် ကြိုက်သလိုရွေးချယ်နိုင်သည်။
ရှင်းရှင်းသည် ကလေးသဘာဝအရ စူးစမ်းလိုစိတ်ကြောင့် ရွက်ဖျင်တဲထဲတွင်အိပ်ချင်နေ၏။
သို့သော်လည်း လူကြီးနှစ်ယောက်က သဘောမတူကြသောကြောင့် အခန်းပြန်ရတော့သည်။
“အရမ်းနောက်ကျတဲ့ထိမနေနဲ့... စောစောအိပ်နော် "
ကျန်းမင်ယွမ်က ရှင်းရှင်း၏ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်၏။ထို့နေသားဖြစ်သူထံမှ အနမ်း ပြန်လည်ရရှိပြီးနောက် ကျန်းမင်ယွမ်က မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။
သူက ချန်ဟွမ်အား ကမ်းလှမ်းသည်။
"မနက်ဖြန် မနက် နေထွက်တာကို ထကြည့်မယ်မလား "
ဤအရပ်ရှိနေထွက်ချိန်သည် မည်မျှ အံ့သြဖွယ်ကောင်းကြောင်း လောင်လျှိုက ရွှန်းရွှန်းဝေအောင်ပြောနေခဲ့၏။
ထို့ကြောင့် ချန်းဟွမ်ထံတွင် သိချင်စိတ်တို့ ပေါ်ပေါက်လာသည်။
သို့သော် နေထွက်ချိန်က စောလွန်းသဖြင့် ချန်းဟွမ်က အချိန်မီထနိုင် မထနိုင်ကို သံသယရှိ၏။
"အရမ်းစောမှာနော် နိုးပါ့မလား"
ရတယ်...ငါနှိုးပေးမယ်
စကားလုံးများက ကျန်းမင်ယွမ်၏လျှာဖျားသို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ကျန်းမင်ယွမ်က ထုတ်ပြောရန်အကောင်းဆုံးလေသံကိုရွေးချယ်လိုက်၏။
YOU ARE READING
(၂)ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
General Fictionwp က error ခဏဖြစ်ဖြစ်နေလာမသိပါဘူး အရင်ကဆိုအပိုင်း၂၀၀ထိတင်ရတယ်အခု ၁၅၀တစ်ခါတစ်ခါဆ်ု၁၄၀ကျော်လောက်တဲ့တင်မရတော့လို့နောက်တစ်ပုဒ်မှာပြောင်းတင်ရနော့တယ်အဲ့ကြောင့်စာဖတ်သူလေးတို့ကဖတ်မေရင်းမပိုင်းပျောက်သွားရင်accထဲ၀င်ရှာကြည့်ကြပါနော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်