The Ace of Hearts

Chapter 39: Business Proposal

Malalim akong huminga at ibinalik ang cellphone sa bag matapos kong tawagan si Spade. I told him about what happened and that I am alone. I am right in front of the door. I am feeling cold outside but hot inside. I guess, I'm already sick. Masakit pa rin ang ulo ko. Moreover, mas mabilis pa ang kabog ng dibdib ko kesa sa aking paghinga. I have to calm myself down. Hindi ako pwedeng humarap ng ganito.

Unti-unti kong iniangat ang kamay, pansin kong nanginginig ito kaya nagkuyom ako ng wala sa oras, "This is your one and only chance to show them what you've got, Shee," pilit kong pinakalma ang sarili at pumikit.

Hindi nagtagal ay iminulat ko rin ang mga mata at maayos na tumingala. Pinihit ko ang door knob, bumukas ang pintuan at bumungad sa akin ang mga nagbubulungan na tao sa loob. The air condition inside is sufficient enough to add coldness in my body. Malamig na hangin ang bumungad sa akin, mas lalo akong nanginig.

Can I just ask them to turn it off? Nilalamig ako.

Sa gitna ay may mahaba at puting lamesa. May mga mala-kristal na upuan sa paligid nito. Siguro ay aabot ito ng limang upuan sa magkabilang-gilid, maliban pa rito ay isang upuan sa pinakadulo, na siyang nasa tapat ko ngayon, as if that is where the CEO of LaCosa is supposed to place himself. May laman lahat ng upuan. It gave me the cue na kumpleto na ang lahat at ang presenter na lang ang kulang, while the CEO, nakatalikod ito sa akin kaya hindi ko mamukhaan yet, obviously, everyone here are all in their formal attire. No wonder, they are all executives of LaCosa.

Sa pinakaharap, may dalawang nakabantay sa dalawang sulok. They are in their formal attire as well. Nanlisik pa ang mata ko, because they appear familiar to me. Sila ata ang nakasakay ko sa elevator kanina, pero nasaan ang isang guard?

Base sa pagkakatanda ko ay tatlo sila, they are guarding a man who seems to be their boss but he's not one of the executives seated here. Where is he?

Nakangiti ang lahat habang nag-uusap. When they finally noticed my presence, napatingin silang lahat sa gawi ko, except for the man in front of me na sa harap lang ang tingin, the CEO I mean. Tuluyan silang natahimik. I feel like the spotlight is on me now. How fortunate, pero maswerte nga ba ako?

"Hindi ka matatalo kung kasama mo 'ko," while I was having my way towards the front, naalala ko ang sinabi ni Hart sa akin noon.

Yes, he promised na hindi ako makakatalo kung kasama ko siya, but where he is now? He left me hanging just like how Bella left him. Nakakatawa hindi ba? Yet, I am still here to fight for his company despite all the hurtful things and words he laid on me.

Hinarap ko silang lahat nang makarating sa harapan. Mula pa kaninang naglalakad ako ay ramdam ko na ang pagsunod ng tingin nila sa akin, "Are you the representative for LeFevbre Businesses?" tanong ng isang matandang lalaki.

Based on what I see, halos may edad na ang mga nandito. Majority are men, except for the one woman seated on my right side. May edad na rin ito ngunit mas bata siya kumpara sa iba, "Yes, I am, Sir," magalang kong sagot.

"Why are you alone? I thought there would be two representatives?" nalipat ang atensyon ko sa lalaking nasa pinakadulo. This is where I can say that his age is way far different from the majority of the executives. There is no doubt, he is the boss.