The Ace of Hearts

Chapter 76: A Night With You

Huminga ako ng malalim at napa-mulagat sa kisame. Wala ng liwanag dito sa kwarto dahil balak kong matulog na sana, but I can't sleep eh. Iniisip ko pa rin kasi ang kinwento sa akin ni Ysha.

That night when I and Hart met at the beach. Kaya pala hindi halata ang mga sugat at pasa niya? Why did he even do all of that? Nalilito na ako sa kanya. I really want to talk to him to clarify everything, siya lang ang makakapag-bigay ng sagot sa akin yet, he is mentally unstable now.

We can never get clear answers from mentally unstable people.

Bawal ko naman din siyang lapitan o puntahan or else ikukulong ako ni Spade by the command of Mour.

"I don't know what to do anymore," wala sa sariling saad ko at napalunok. Humarap ako sa kanan at ipinikit na ang mga mata. I have to get enough sleep, kailangan ko pang manghiram ng laptop bukas because I really have to get back to work. Marami na akong naiwan na trabaho sa Canada, considering that my business has just started.

I don't want Shein going down.

Siguro, it took me almost thirty minutes na nakapikit pero hindi makatulog. Is it just me? Kahit anong klasing posisyon sa kama ay hindi ko mahanap ang tamang posisyon para maging komportable at makatulog. Halos bumali-baliktad na ako.

After forty minutes, I was calm and almost had a dream not until I felt something. Kusa akong napa-mulagat nang hindi iginagalaw ang katawan. I am really sure that I felt it. Parang bumigat ang kaliwang parte ng kama kung saan bakante.

Am I being ghosted ba? Is that white lady or kapre?

Parang may tumabi kasi sa likuran ko. My thoughts even became strong when I felt a hand. It slowly crawled papunta sa puson ko. The banging in my chest even became louder. Bumibigat ang paghinga ko. Hindi multo ang katabi ko kundi tao. By its hand, I could feel human heat. It didn't take that long at napasinghap ako nang mahigpit itong yumakap sa baywang ko. Ramdam ko ang isang matigas na bagay sa likuran ko nang dumikit ang likuran ko rito.

Isang malalim na paghinga ng tao ang nasa likuran ng leeg ko ngayon. The breath is hotter at malalim, parang may hinahabol.

Nanginginig na ang buo kong katawan. Who is this who invaded my room late night and is now trying to harass me? Nag-uumpisa ng bumigat ang talukap ng aking mata.

"W-Who... are you?" nanginginig kong tanong. Hindi ako makagalaw. Ayaw kong tumingin sa likuran. Nakatingin lang ako sa kawalan dahil walang ilaw at pinatay ko na kanina bago ako nahiga.

I slowly turned my head hanggang sa natigilan ako nang mapaharap na ako sa kisame. Lalong humigpit ang yakap nito sa akin. Parang may naaamoy akong pamilyar na pabango. Nanginginig man ngunit nagsalubong ang kilay ko.

Haharapan ko sana ang kung sinumang nakayakap sa akin, "Just a minute," boses nito. It was a bit cracked at sobrang hina, as if he's sleepy and tired. I cannot see the face but I might recognize his smell, even his voice.