gods of magic • potter twins

niewygodna rodzina

Rozdział 29

Od tego czasu Hekate, Inga i Lyall utrzymywali stały kontakt listowny za pomocą sowy Evans, Ateny, z Flaviusem Snowem. Wszystko zaczęło się od serii pytań od Harry'ego na temat przegotowania poszczególnych składników eliksirów. Jej brat był ogromnie wdzięczny za to, dzięki temu przy teście z eliksiru powodującego kurczenie się ludzi rozgromił Dracona Malfoya i Snape musiał postawić mu wybitny. Potem Snow pomógł trochę trójce przyjaciół z ich eliksirami tak, by przy jak najmniejszym wysiłku ich mikstury były odpowiedniej jakości. Snow nie robił tego za darmo, jeśli można było tak powiedzieć. Kilka razy poprosił Evans czy mogłaby mu znaleźć jakąś informacje w wielkiej bibliotece Durmstrangu. Hekate dokładnie to robiła, dopracowała na tą okoliczność swoje zaklęcie podwajające, by nie musieć przepisywać informacji. W ten sposób mogła też przekazywać Harry'emu swoje notatki bez konieczności, by ten musiał je przepisywać odręcznie.

Numerologia stała się ulubionym przedmiotem Hekate zaraz po magii strategicznej. No może na razie to nie była prawdziwa numerologia, a na razie artmetyka, co nie zmieniało faktu, że już po pierwszym teście było wiadome, że to Evans zajmie pierwsze miejsce w rankingu deklasując resztę ich klasy. Corvus Lestrange był wymagającym nauczycielem, zdecydowanie. Nie tolerował obijania się, ani głupoty na swoich zajęciach. Był zaskakująco sprawiedliwy, wydawało się jakby nie patrzył na krew. Wymagał do siebie szacunku i do tych, którzy go mu nie ukazali potrafił rzucać najróżniejszymi inwektywami. Hekate go polubiła, jako jedna z nielicznych, Inga nazywała go pokręconym matematykiem.

Inaczej miała się sprawa z Alfaldem Vabalskym. Hekate miała wrażenie, że ciemnoskóry nauczyciel miał dwie osobowości, jedną całkiem do przyjęcia, którą głównie przedstawiał na astronomii wykładając podstawowe prawa fizyki, a drugą wtedy, gdy ktoś na wróżbiarstwie zadał jakieś nieodpowiednie pytanie, albo po prostu go czymś zdenerwował. Wtedy spokojny i lekko eteryczny nauczyciel mógł dorównywać agresją Nikołajowi Dołohovowi. Było kilka tematów, które doprowadzały Vabalsky'ego do takiego stano, przynajmniej tyle zaobserwowała Hekate. Pierwszym był Hiacynt Wolfie i jakiekolwiek insynuacje, że są ze sobą w związku. Byli, po tym co kiedyś przypadkiem zobaczyła Evans z Edlundem to nie miała żadnych wątpliwości. Chyba, że naturalnym zachowaniem jako koledzy z pracy było przyciskanie się do ściany i namiętne całowanie, wtedy musiała by zwrócić honor. Vabalsky za każdym razem ucinał dyskusje w raczej agresywny sposób i nikt nie wiedział dlaczego. Drugim tematem było jasnowidzenie, a już na pewno to, czy nauczyciel jest jasnowidzem.

- Vergin twierdzi, że Vabalsky jest dalekim potomkiem Kasandry Vabalsky, tej słynnej jasnowidzki, autorki naszego podręcznika - rzuciła pewnego razu Inga - Ale chyba nie są w najlepszych stosunkach.

To by mogło faktycznie tłumaczyć jego dziwne zachowania w tej materii. I tak nie przebijał stukniętej Sybilli Trellowney, ją trudno było przebić, tak wynikało z opowieści jej brata.

Pod koniec października mieli już omówione wszystkie podstawowe omeny i pierwszy raz mieli coś faktycznie wróżyć.  Usiedli na lekcji wróżbiarstwa w trójkach, ponieważ w klasie było ich piętnastu, to było mało nawet jak na Durmstrang, zwykle klasy miały około dwudziestu uczniów, więc nie mogły to być pary. To było całkiem wygodne, mogła być z Inga i Lyallem i żaden z nich nie został rozdzielony. Tak samo jak opowiadał jej Harry wypili przygotowana przez nauczyciela herbatę, potem odstawili filiżanki po niej dnem do góry by jej resztki odciekły. Następnie wymienili się filiżankami tak, że Hekate miała tą Lyalla, Inga jej, a Lyall brązowowłosej.

- Jak wspominałem wam na pierwszych zajęciach to jest wybitnie nieostra technika i omeny jakie wam się ukażą bez odpowiedniego kontekstu są bezużyteczne - rzekł profesor - Jednak program tego wymaga dlatego za pomocą 'Demaskowania przyszłości' odczytacie je teraz.