ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]

Chapter 1 (zawgyi)

ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၁ {ဧကရာဇ္ ၁}

ေနဝင္ရီတေရာအခါကာလမွာ အမဲလိုက္ထြက္သူေတြဟာ သူတို႔လိုက္ထားၾကတဲ့ သားရဲေကာင္ေတြနဲ႔အတူ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ ပဲ့တင္ရိုက္ခတ္လာတဲ့ တေပ်ာ္တပါး ရယ္ေမာသံေတြ၊ စကားစျမည္ေျပာသံေတြ၊ ျမင္းခြာသံေတြနဲ႔ သံထည္ခ်င္းရိုက္ခတ္သံေတြဟာ ေနရာအႏွံ႔ ပ်ံ့ႏွံ႔သြားခဲ့ၿပီး ဆူဆူညံညံ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုကို ဖန္တီးလို႔ထားခဲ့တယ္။
အရိပ္ရေအာင္ဖန္တီးထားတဲ့ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေနရာမွာ ထိုင္ေနသူ ဧကရာဇ္က မသိမသာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။ ဘာမဟုတ္တဲ့ အေပ်ာ္သက္သက္အတြက္ အမဲလိုက္ျခင္းကို မႏွစ္ၿမိဳ႔ေပမဲ့လည္း ႀကိတ္မိွတ္ ထိုင္ၾကည့္ေနရသူေပါ့။ သားရဲေကာင္ေတြရဲ့အနံ႔ေတြ အနားကို ခ်ဉ္းကပ္လာတာနဲ႔အမ်ွ ဧကရာဇ္က အနည္းငယ္ မူးေဝေအာ္ဂလီဆန္လာတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ စိတ္ကိုတင္းထားလိုက္တယ္။
ဂုဏ္ျပဳဖို႔ထိုက္တန္တဲ့သူကို ခြဲျခားသတ္မွတ္ၿပီး ပါဝင္ယွဉ္ၿပိဳင္သူေတြထဲကေန အႏိုင္ရသူဆိုတဲ့ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႔ကို ေရြးခ်ယ္ခ်ီးျမႇင့္ဖို႔က ဧကရာဇ္ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္တာမို႔ သူ႔ေရ႔ွေတာ္ေမွာက္ကို ေရာက္လာၾကတဲ့ မွဴးမတ္ေတြက သူတို႔ဖမ္းမိလာၾကတဲ့ သားရဲေကာင္ေတြကို ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားစြာ ခင္းက်င္းျပသၾကေတာ့တယ္။
ခဏၾကာေအာင္ ေဆြးေနြးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အႏိုင္ရသူဆုအတြက္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္…ၿမိဳ႔စားကေတာ္ ဖရန္စစၥေပါ့။ သူက အနီေရာင္သားေမြးရိွတဲ့ ေျမေခြးကို ဖမ္းမိခဲ့တာပါ…က်န္တဲ့သူေတြ ဖမ္းမိလာၾကတာက ဧရာမ ေတာဝက္ႀကီးတစ္ေကာင္ရယ္၊ အရမ္းကို ရွားပါးလြန္းတဲ့ ေငြသမင္မ်ိဳးစိတ္ရယ္၊ ၿပီးေတာ့…
ဧကရာဇ္က ေနာက္ဆံုးၿပိဳင္ပြဲဝင္ဆီကေန အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး ေျမေခြးကို လက္ၫွိုးၫႊန္လိုက္တယ္။

“ၾကက္ေသြးေရာင္ေတာက္ေတာက္ကို ငါ တကယ္ မ်က္စိက်မိတယ္။ သားေရေပၚမွာ ျခစ္ရာ နည္းနည္းပဲရိွတာက အမဲလိုက္သူရဲ့ အရည္အခ်င္းဟာ ေျပာင္ေျမာက္တယ္ဆိုတဲ့ သက္ေသပဲ။ အဲ့ဒါက ျငင္းမရတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ေပါ့။ ၿမိဳ႔စားကေတာ္ ဖရန္စစၥ မင္းက ဒီႏွစ္ရဲ့ အႏိုင္ရသူပဲ။”