ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]

Chapter 25 (zawgyi)

ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၂၅ {မဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္ ၁}

လံုးဝႏြမ္းနယ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အာရန္႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဖက္ထားရင္း အီေနာ့ခ္က အလိုေလာဘ အတိလႊမ္းေနတဲ့ မ်က္လံုးႀကီးေတြနဲ႔ အာရန္႔ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူက အာရန္႔အတြင္းမွာ အျဖဴေရာင္အရည္ေတြကို ထုတ္လႊတ္ေျဖေလ်ွာ့ရင္း တုန္ယင္သြားခဲ့တယ္။ အျဖဴေရာင္အရည္ေတြက အာရန္႔ဥယ်ာဉ္ေလးထဲက ထြက္လာတဲ့အခ်စ္ရည္ေတြနဲ႔ ေရာေနၿပီး အာရန္႔တင္ပါးေတြကို စိုရႊဲသြားေစခဲ့တယ္။
အဲ့ဒီေနာက္ အီေနာ့ခ္က တံခါးဖြင့္လိုက္တယ္။
ထိတ္လန္႔ေနတဲ့ အာရန္က အိပ္ခန္းထဲကို က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ ရွာေဖြၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘယ္သူမွ ရိွမေနခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့မွပဲ အီေနာ့ခ္တစ္ေယာက္ သူ႔ကို က်ီစားခဲ့တာမွန္း သေဘာေပါက္လိုက္ေတာ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တင္းမာမႈ ေျပေလ်ာ့သြားခ်ိန္မွာ ရွက္စိတ္က တစ္ရစ္ရစ္တက္လာခဲ့တယ္။
အီေနာ့ခ္က ေဒါသနဲ႔ ရွက္စိတ္တို႔ စြန္းထင္းေနတဲ့ အာရန္႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္း သူ႔ကိုယ္သူ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။

“ဒီတစ္ခါေရာ ပါးရိုက္ၪီးမလို႔လား။”

အာရန္ ျပန္မေျဖခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ရဲ့ နေမာ္နမဲ့ ေဒါသက အီေနာ့ခ္ကို ပိုၿပီးေဖ်ာ္ေျဖေပးရာပဲက်မွာမဟုတ္လား။
အီေနာ့ခ္က အာရန္႔ကို သူ႔ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကေန မလြတ္ေအာင္ ေသခ်ာထိန္းထားရင္း အိပ္ရာဆီ တြဲၿပီးေလ်ွာက္သြားခဲ့တယ္။
ႏူးညံ့အိစက္တဲ့ အိပ္ရာခင္းက အာရန္႔ေက်ာျပင္ကို လာထိခဲ့တယ္။ အိပ္ရာခင္းေတြ စိုကုန္ေပမဲ့ ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္ခဲ့ပါဘူး။
အီေနာ့ခ္က အာရန္႔အေပၚ တက္ခြလိုက္တယ္။ အာရန္က ထဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ သူက အာရန္ လႈပ္မရေအာင္ ပခံုးေတြကေန ဖိထားခဲ့တယ္။

“ေတာ္ပါေတာ့…”

အာရန္ ေခါင္းခါလိုက္တယ္။

အီေနာ့ခ္က ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့ အာရန္႔မ်က္ႏွာေလးကို သူ႔လက္ႀကီးနဲ႔ ပြတ္သပ္လိုက္တယ္။ ပထမအၾကည့္တစ္ခ်က္မွာေတာ့ အဲ့ဒီအထိအေတြ့က ေဖာ္ေရြႏြေးေထြးသလိုရိွခဲ့တယ္။