ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]

Chapter 26 (zawgyi)

ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၂၆ {မဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္ ၂}

အီေနာ့ခ္ မ်က္လံုးေတြ ေမွးစင္းသြားခဲ့ၿပီး အာရန္ကေတာ့ သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး။ ႏံုနဲ႔တဲ့ဧကရာဇ္က မာဂေရ့ဗ္ ကလဲယာ့ဒ္ဟာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ပဲလို႔ ယံုၾကည္ထားဆဲရိွေပမဲ့ အဲ့ဒီနက္နက္နဲနဲမရိွတဲ့ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈက ပ်က္စီးသြားခဲ့တာ ၾကာလွပါၿပီ။
အီေနာ့ခ္ မွတ္မိေနတဲ့ မာဂေရ့ဗ္ ကလဲယာ့ဒ္ဆိုတာ အာရန္႔လည္တိုင္နဲ႔ ေျခခ်င္းဝတ္ေတြကို ရမၼက္ဆန္ဆန္ တဏွာထန္တဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၾကည့္တတ္ေလ့ရိွတဲ့ ၪီးေနွာက္ဗလာနဲ႔ ငတံုးေကာင္ပါ။
အီေနာ့ခ္ အာရန္႔အေစခံအျဖစ္နဲ႔ ရိွခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ကလဲယာ့ဒ္ သူ႔ကို အႏိုင္က်င့္ခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ေပါင္းဟာ မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
ကုန္လြန္လာတဲ့ အခ်ိန္ေတြက အဲ့ဒီတဏွာထန္တဲ့လူရဲ့ မရိုးမသားဆႏၵေတြကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္မထင္ပါဘူး။ ဟာသဉာဏ္မရိွတဲ့ အာရန္တစ္ေယာက္ သူ႔အေရ႔ွမွာထိုင္ေနရင္း အဲ့ဒီတဏွာရူးအေၾကာင္း ေျပာေနတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ အီေနာ့ခ္ စိတ္မၾကည္မလင္ ျဖစ္ရပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ သူလည္းမသိပါဘူး…ဒီအတိုင္း အာရန္ အဲ့ဒီေကာင္နဲ႔ ေတြ့မယ္ဆိုတဲ့အႀကံကို မႏွစ္ၿမိဳ႔မိတာပါ။

“မာဂေရ့ဗ္ ကလဲယာ့ဒ္ကို စိတ္ေျပာင္းေအာင္လုပ္ခ်င္ရင္ သူနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေတြ့ၿပီး နားခ်ေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို အကူအညီေတာင္းလိုက္တာက ပိုျမန္ပါလိမ့္မယ္။”

သူ႔စိတ္ထဲက အေတြးရိုင္းေတြကို ဖံုးကြယ္ထားရင္း အီေနာ့ခ္က အာရန္ရဲ့ ကူကယ္ရာမဲ့ေနတဲ့ လက္ကေလးကို ေျမႇာက္ယူၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။

“သူမ်ားေတြအေရ႔ွမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုပဲဆက္ဆံဆက္ဆံ ဂရုမစိုက္ပါဘူး။ အိပ္ရာေပၚမွာ အခုလိုမ်ိဳး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္နဲ႔ လွလွေလးေနရင္ ဧကရာဇ္ရဲ့ အသံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး အၿမဲတမ္း ဆႏၵရိွၿပီးသားပါ။ အဲ့ဒါဆို မလြယ္ဘူးလား။”