Chapter 49 (zawgyi)

475 2 0
                                    


ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၄၉ {ညည္းညည္းၫူၫူ နာက်င္မႈ ၃}

အာရန္ ၫႊန္ျပလိုက္တာကေတာ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္သာ ျဖတ္လို႔ရမဲ့ တကယ့္ လမ္းက်ဉ္းက်ဉ္းေလးပါ။ ေသးေသးေကြးေကြး အာရန္ေလးက လြယ္လြယ္ေလး ျဖတ္သန္းသြားလို႔ရေပမဲ့ အီေနာ့ခ္ကေတာ့ လမ္းက်ဉ္းက်ဉ္းကို ျဖတ္ေလ်ွာက္ႏိုင္ဖို႔ ဂဏန္းလို ေဘးတိုက္ေလ်ွာက္ခဲ့ရတယ္။
အာရန္က အီေနာ့ခ္ရဲ့ ပခံုးအက်ယ္ကိုၾကည့္ၿပီး လမ္းနဲ႔ယွဉ္လိုက္ရင္း ေခါင္းခါခဲ့တယ္။

“ဒီကေနစၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ေလ်ွာက္သြားရေတာ့မွာပဲ။ ၿပီးေတာ့…ဒီအထိ လိုက္ပို႔ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္တယ္။”

အာရန္က ေျပာခဲ့တယ္။

“ရပါတယ္။ ကိစၥမရိွပါဘူး။”

အီေနာ့ခ္က ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။

“တအားက်ဉ္းေတာ့ နင့္အတြက္ ခက္ခဲမွာပဲ။ ငါတစ္ေယာက္တည္း သြားလို႔လည္း ရတယ္။”

“ႏွစ္ခါျပန္ေျပာရေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔။”

“…အင္းပါ။”

လမ္းက အီေနာ့ခ္ေတြးထားတာထက္ကို ပိုၿပီးက်ဉ္းပါတယ္။ ဟိုးအရင္က အေစခံမိန္းကေလးေတြ သံုးခဲ့တဲ့လမ္း ျဖစ္ေလာက္တယ္ဆိုေပမဲ့ အခုေတာ့ အခ်ိန္ကုန္တာနဲ႔အမ်ွ လံုးဝ စြန္႔ပစ္ၿပီး အေမ့ခံထားလိုက္ရၿပီထင္ပါရဲ့။ မင္းသမီးက ပင့္ကူအိမ္ေတြ အျပည့္ျဖစ္ေနတဲ့ အက်ဉ္းတန္တန္ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ဘဘာဝက်က်ေလး ျဖတ္ေလ်ွာက္သြားခဲ့တယ္။

“စိတ္ေျပာင္းသြားရင္ အခ်ိန္မေရြး ျပန္သြားလို႔ရတယ္ေနာ္။”

လမ္းေလးတစ္ေလ်ွာက္မွာ အာရန္က အေရ႔ွကိုၾကည့္လိုက္ အေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္ လုပ္ခဲ့တယ္။

“အရွင္မင္းသမီးနဲ႔ ဒီမွာ လမ္းေလ်ွာက္ရလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားဘူး။”

အီေနာ့ခ္က သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။

“ငါ သိထားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ လ်ိႈ႔ဝွက္ျဖတ္လမ္းေလ။”

ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]Where stories live. Discover now