ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]

Chapter 14 (zawgyi)

ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၁၄ {သစၥာေတာ္ခံ ေက်းကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ၂}

အီေနာ့ခ္က အာရန္႔အေရ႔ွမွာ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး အာရန္က သူ႔ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ အာရန္႔ဆံႏြယ္ေတြက သူ႔ပခံုးကေန လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျဖာဆင္းက်ေနၿပီး သူ႔ရဲ့ လည္တိုင္သြယ္သြယ္ေလးကို လွစ္ဟျပေနခဲ့တယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ အာရန္ တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္မိတယ္။
အီေနာ့ခ္က အာရန္႔ေျခတံေတြကို အသာအယာ ပြတ္သပ္ေနခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေတြက အာရန္႔အသားကို ပြတ္သပ္ထိပါးလို႔ေပါ့။
အာရန္က သူ႔ကို ထိတ္လန္႔ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ တစ္ခ်ိန္က လွပတယ္လို႔ ထင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အဲ့ဒီမ်က္လံုးေတြက အခုေတာ့ အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုပါပဲ။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကို ၫႊန္ျပေနခဲ့တယ္။
အီေနာ့ခ္က အၾကာႀကီး မေစာင့္ခဲ့ပါဘူး။
သူ႔အတြက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမလာတဲ့ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ အာရန္႔ေျခတံေတြကို ဆြဲဟတာက ကေလးတစ္ေယာက္ သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္သူ ပြတ္သပ္သေလာက္ကို လြယ္ကူတာပါ။ အာရန္႔ေျခတံေတြေပၚမွာ ရိွေနတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အာရန္႔ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြဆီ တက္လာခဲ့တယ္။
အီေနာ့ခ္ရဲ့ အရိုင္းအစိုင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဖတ္မိသြားတဲ့ အာရန္တစ္ေယာက္ ခပ္ျပင္းျပင္း အသက္ေအာင့္ထားလိုက္မိၿပီး သူေတာင္မသိလိုက္ခင္မွာပဲ ခံုတန္းေပၚမွာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကားလ်က္သား၊ အဝတ္ေတြ အေပၚလွန္တင္ထားလ်က္သားနဲ႔ လဲေလ်ာင္းမိၿပီးသား ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။

“ေန့…ေန့ခင္းဘက္ႀကီးပဲ ရိွေသးတယ္…”

အာရန္က ေျခတံေတြကို ေစ့လိုက္ဖို႔ အခ်ည္းႏွီး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေပမဲ့ အီေနာ့ခ္က အခက္အခဲ သိပ္မရိွဘဲ က်င္လည္စြာ တားလိုက္တယ္။ အာရန္က အီေနာ့ခ္ရဲ့ လက္ေကာက္ဝတ္ကို အသည္းအသန္ ကိုင္ထားလိုက္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ မ်က္ဝန္းႏွစ္စံု ဆံုစည္းသြားၿပီး အာရန္က ထက္သန္တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ေခါင္းခါလိုက္တယ္။