ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]

Chapter 51 (zawgyi)

ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၅၁

“ခမည္းေတာ္နဲ႔ မယ္မယ္က ေနာက္သံုးရက္ေနရင္ စားေသာက္ပြဲႀကီး က်င္းပဖို႔ စီစဉ္ထားၾကတယ္…”

“အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆိုရင္ မိတ္ကပ္နဲ႔ ဖံုးလိုက္လို႔ ရေလာက္မွာပါ။”

“အဲ့ဒီလိုလား။”

အီေနာ့ခ္က အာရန္႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို တစ္ဖန္ထပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခ်စ္စရာႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက အက္ကြဲဖူးေရာင္ေနၿပီး ျမင္ေတြ့ရတာ မ်က္စိရွက္စရာပါ။

“ခဏေလး ေစာင့္ေပးပါ။”

အီေနာ့ခ္က မင္းသမီးရဲ့ အိပ္ခန္းကေန ထြက္သြားခဲ့ၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ေရခဲတံုးေတြ အျပည့္ပါတဲ့ခြက္နဲ႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။

“ဒါနဲ႔ ပြတ္ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ေရာင္ေနတာ က်သြားေလာက္မယ္မဟုတ္လား။”

“အႀကံေကာင္းသားပဲ။”

အာရန္က ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ စူေပးလိုက္တယ္။ အီေနာ့ခ္က ေရခဲတံုးတစ္တံုးကိုယူၿပီး အသာအယာ ပြတ္ေပးခဲ့တယ္။

“ေအးလိုက္တာ။”

အာရန္က နည္းနည္းေလး အတြန္႔တက္ခဲ့တယ္။

“နည္းနည္းေလာက္ပဲ သည္းခံထားပါ။”

ပံုမွန္အေျခအေနလိုမဟုတ္ဘဲ အာရန္က ေစာဒကတက္ေနၿပီး အီေနာ့ခ္က သူ႔ကို ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာဆိုေနေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးကေတာ့ အဲ့ဒါကို သတိမထားမိခဲ့ၾကပါဘူး။
ရာသီဥတုက အဲ့ဒီေလာက္မပူေပမဲ့ ေရခဲက ျမန္ျမန္အရည္ေပ်ာ္ၿပီး ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ အီေနာ့ခ္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ဖ်ားေလးေတြက အာရန္ရဲ့ ေအးစက္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြေပၚကို ရွပ္ထိသြားခဲ့တယ္။ ေရခဲေၾကာင့္ အာရံုခံႏိုင္စြမ္းေတြ ထံုသြားတဲ့ အာရန္ကေတာ့ မသိေပမဲ့ အီေနာ့ခ္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကို အလန္႔တၾကား ေကြးလိုက္မိတယ္။
ေအးစက္ေနတဲ့ အာရန္႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို သူ႔ခႏၶာကိုယ္ အပူခ်ိန္နဲ႔ အရည္ေပ်ာ္သြားေအာင္ လုပ္ပစ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးက ႀကိဳတင္အသိေပးျခင္းမရိွဘဲ အီေနာ့ခ္စိတ္ထဲ ဝင္လာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီလို ေတြးလိုက္မိခ်ိန္မွာ အီေနာ့ခ္တစ္ေယာက္ ခြက္ကိုေတာင္ လႊတ္ခ်မိလုမတတ္ပါပဲ။ ၾကည့္ရတာ အရည္ေပ်ာ္သြားတာက ေရခဲမဟုတ္ဘဲ သူ႔ၪီးေနွာက္ပဲထင္ပါရဲ့။ ဒီအတိုင္းဆို သူကလည္း သူအရမ္းစက္ဆုပ္မိတဲ့ ကလဲယာ့ဒ္နဲ႔ ဘာမွမျခားဘူးေလ။ သူက အာရန္႔ဆီကေန အၾကည့္လႊဲဖို႔ ၪီးေခါင္းကို တစ္ဖက္လွည့္လိုက္ၿပီး ခြက္ကို ကမ္းေပးလိုက္တယ္။