ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]

Chapter 20 (zawgyi)

ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၂၀ {ခ်စ္သူတို႔ၾကား ၂}

အီေနာ့ခ္တစ္ေယာက္ ဧကရာဇ္ရဲ့ ရံုးခန္းထဲကေန ထြက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ေတြ့လိုက္ၾကသူေတြက ျမန္ျမန္ေလး ၪီးၫႊတ္လိုက္ၾကၿပီး နီရဲေရာင္ကိုင္းေနတဲ့ သူ႔ရဲ့ပါးျပင္ကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဖို႔ အသည္းအသန္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းလိုက္ၾကတယ္။ ဧကရာဇ္ မဟာနယ္စားမင္းအေပၚ ေဒါသေပါက္ကြဲခဲ့တာကို သူတို႔ ၾကားခဲ့ရၿပီး ျဖန္းခနဲ ရိုက္လိုက္တဲ့အသံကိုလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ၾကားခဲ့ရတယ္မဟုတ္ပါလား။

“အဆင္ေျပပါရဲ့လား အရွင္မဘုရား။”

မွဴးမတ္တစ္ေယာက္က ခပ္အမ္းအမ္းမ်က္ႏွာထားနဲ႔ ေမးခဲ့တယ္။

“…”

အာရန္ ဘာမျွပန္မေျပာခဲ့ပါဘူး။

“အရွင္မဘုရားက ဒီေန့ ေရႊစိတ္ေတာ္ညိုေနတယ္။ အထူးဂရုစိုက္ၾက။”

ေဘးကၾကည့္ေနၾကသူေတြကေတာ့ ေသြးေအးၿပီး ရက္စက္တတ္ေပမဲ့ အာရန္နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ တည္ၿငိမ္ႏူးညံ့ေနတတ္တဲ့ အီေနာ့ခ္ရဲ့ အမူအက်င့္အေၾကာင္း သိခ်င္ၾကေလာက္တယ္ဆိုေပမဲ့ သူတို႔က ဘာမွမေျပာခဲ့ၾကပါဘူး။ အီေနာ့ခ္ရဲ့ ျပတ္သားတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ပရိယာယ္ႂကြယ္ ပါးနပ္မႈက အင္ပါယာနန္းေတာ္နဲ႔ အင္ပါယာႀကီးကို တစ္စုတစ္စည္းတည္းျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ အုတ္ျမစ္မွန္း သူတို႔ သိၾကတယ္ေလ။ မဟာနယ္စားမင္းက ဧကရာဇ္အေနနဲ႔ ကူကယ္ရာမဲ့သလို ခံစားသြားရေလာက္မဲ့ စကားမ်ိဳး သြားေျပာမိလို႔ျဖစ္မယ္လို႔သာ ခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
အီေနာ့ခ္က စႄကၤံေလ်ွာက္လမ္းအတိုင္း ေလ်ွာက္လာၿပီး နီျမန္းေရာင္ရမ္းေနတဲ့ သူ႔ပါးျပင္သူ ထိလိုက္မိတယ္။ ဒီေန့အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ အာရန္တစ္ေယာက္ လူအာရံုစိုက္ခံရေလာက္မွာျဖစ္ၿပီး အီေနာ့ခ္ကလည္း အထင္လြဲမႈကို ေျဖရွင္းဖို႔ အစီအစဉ္မရိွပါဘူး။ အာရန္ ျပင္ပေလာကႀကီးကေန တစ္ေယာက္တည္း ကြဲထြက္လာေလေလ၊ ေပ်ာ္စရာပိုေကာင္းေလ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္လား။
မၾကာခင္မွာ အီေနာ့ခ္တစ္ေယာက္ နယ္စားမင္း ဆီးလက္စ္နဲ႔ ဆံုလိုက္ရတယ္။
နယ္စားမင္းက သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး တအံ့တဩ တံု႔ျပန္လိုက္တယ္။ မဟာနယ္စားမင္းက ဧကရာဇ္ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့သတင္းေတြ သူလည္း ၾကားထားတယ္ဆိုေပမဲ့ ဧကရာဇ္က မဟာနယ္စားမင္းကို ပါးရိုက္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ကိုေတာ့ သူ မသိခဲ့ပါဘူး။