ကြွေခလှည့်ပါ...မဘုရား [ဘာသာပြန်]

Chapter 19 (zawgyi)

ေႂကြခလွည့္ပါ…မဘုရား

မူရင္းစာေရးသူ – 티야베 (Tiyabe)
ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၁၉ {ခ်စ္သူတို႔ၾကား ၁}

အီေနာ့ခ္က သူ႔လက္ကိုင္ပဝါကို ေအးရာေအးေၾကာင္း ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး စိုစြတ္ေနတဲ့ အာရန္ရဲ့ *ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို သန္႔ရွင္းသြားေအာင္ သုတ္ေပးလိုက္တယ္။

[ဘာသာျပန္မွတ္ခ်က္ : ဒီမွာ *ႏႈတ္ခမ္းဆိုတာက မ်က္ႏွာက ႏႈတ္ခမ္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေအာက္ပိုင္းက အမ်ိဳးသမီးအဂၤါႏႈတ္ခမ္းကို ေျပာတာပါ။]

လႈံ႔ေဆာ္မႈကို မခံႏိုင္လို႔ထင္ပါရဲ့ အာရန္ ၪီးေခါင္းကို ခါယမ္းၿပီး လူးလြန္႔ေနခဲ့တယ္။
အီေနာ့ခ္က အာရန္႔ကို သုတ္ေပးေနရင္း ႏွာေခါင္းရႈံ႔ၿပီးရယ္လိုက္တယ္။ အာရန္ဆီက အရည္ေတြေၾကာင့္ အီေနာ့ခ္ရဲ့ အက်ႌလက္က စိုလာခဲ့တယ္။ ဝမ္းနည္းမႈေလထုတစ္မ်ိဳးက အခန္းထဲအႏွံ႔ ပ်ံ့ႏွံ႔လာတာကို သူ ခံစားလိုက္ရတယ္။ အီေနာ့ခ္က အာရန္႔ကို နည္းနည္းေလာက္ထပ္ၿပီး ထိပါးၪီးမလို႔ ေတြးလိုက္ေသးေပမဲ့ အာရန္႔ပခံုးေတြ တုန္ယင္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္။ ရိႈက္ငင္သံ တိုးသဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာခဲ့တယ္။
အာရန္ ေပ်ာ္ေနတာလား။ မ်က္ရည္က်ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ေပ်ာ္လို႔လား။ အာရန္ရဲ့ ပံုစံေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရိွတယ္လို႔ ေတြးလိုက္ရင္း အီေနာ့ခ္ သိခ်င္လာမိခဲ့တယ္။
အာရန္ ထရပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမဲ့ အဲ့ဒီလိုလုပ္ဖို႔ အခက္ေတြ့ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း သူက အဲ့ဒါကို အေၾကာက္အကန္ လ်စ္လ်ူရႈလိုက္တယ္။ အာရန္တစ္ေယာက္ ယိုင္တိယိုင္တိုင္နဲ႔ စားပြဲေပၚက ဆင္းလိုက္တယ္။ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ၾကမ္းျပင္နဲ႔ ထိသြားခ်ိန္မွာ ယိုင္ခနဲျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ အီေနာ့ခ္သာ အလ်င္အျမန္ ကူမတြဲေပးခဲ့ရင္ အာရန္ ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္သြားေလာက္ပါတယ္။

“လႊတ္…”

အာရန္က အီေနာ့ခ္ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲကေန လူးလြန္႔ရုန္းထြက္လိုက္တယ္။ အီေနာ့ခ္က မတံု႔မဆိုင္းပဲ လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ အာရန္က မားမားမတ္မတ္ ရပ္လိုက္ၿပီး အီေနာ့ခ္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ ရုန္းကန္ပင္ပန္းထားရတဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က သိသိသာသာကို တုန္ယင္ေနခဲ့တယ္။ ဝမ္းနည္းမႈနဲ႔ေဒါသတို႔ ေရာေနွာၿပီး အာရန္႔ပါးျပင္ေပၚမွာ အလိပ္လိုက္ ေပၚလြင္လာေတာ့တယ္။