SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

11

Demir içindeki kırgınlık ve hüzün yüzünden girdiği yatağından çıkmak dahi istemiyordu şimdi. Onu öpmüş ve resmen dayağı yemişti. Biliyordu aslında öyle tepki vereceğini ama yine de yediremiyordu. Çok fazla kırıktı kalbi. En azından düzgünce reddetse olmaz mıydı sanki.

Hem vurmuş hem de kovmuştu. Onun yerinde başka biri olsa belki yere yatırıp gırtlağını boğulana kadar sıkardı ama o zarar veremezdi Berzan'a. Zaten vurduğunda tepki dahi vermemişti ama onun acımasızca vurması kalbini acıtmıştı. Aldığı darbe umrunda bile değildi kalbi acıyordu.

Düşünmekten şişen gözlerini ovuştururken yine de öptüğü aklına gelince sırıtmasına engel olamamıştı. Dudakları çok güzeldi esmerin. Tadını almıştı ve şimdi daha fazlası için yanıp tutuşacağını da biliyordu. Ama Mete'nin dediği gibi kimseyi zorla eşcinsel yapamazdı. Ve tepkisinden anlamıştı onun ne kadar sert olduğunu.

Sırıtması yine yüzünde solarken kapının sertçe açılmasıyla yerinde sekti. Koca adamın odası yol geçen hanıydı sanki. Kimse de çalmayı bilmiyordu. İçeri giren öfkeli adamı gördüğü anda oflayarak kendini toplamaya çalıştı.

"Noluyor lan sana. Saat kaç haberin var mı senin. Hala keyif çatıyor paşamız. Çabuk giyin ve aşağı gel şirkete gideceğiz."

Babası baş ucunda durmuş ona bağırırken Demir ilk defa yenilmişlikle acı bir tebessüm edip babasını kolundan tuttu. Bu adam ne kadar sert olsa da onu anlayacak tek kişiydi. Babası çatık kaşlarıyla ona bakarken yatağa oturması için zorlamıştı.

"Babacığım lütfen otur. Seninle konuşmak istiyorum"

Adam tereddüt etse de başını sallayıp yanına oturdu. İçindeki acıyı ve kırıklığı onunda anlamasını ve paylaşmasını istiyordu.

"Hayırdır.. işe gelmiyorum mu diyeceksin?"

"Öyle bişey değil. Kalbim acıyor baba. İlk defa kalbim acıyor"

Babası ona bakarken elini kalbine götürüp eliyle bastırdığında babasının sert ifadesinin yumuşadığını hissetti. Ne kadar kızsa da kıyamıyordu biricik oğluna.

"Hasta mısın Demir. O yüzden mi gözlerin kızardı. Oğlum yürü doktora gidelim madem öyle niye söylemedin?"

Demir onun yanlış anlaması yüzünden istemsizce gülümseyip başını sağa sola salladı. Aklına gelmiyordu tabi aşık olacağı.

"Hayır baba ya aşık oldum işte anlasana. Ama o bana bakmıyor bile. Ve dayanamıyorum kalbim acıyor. Çok acı çekiyorum. Ne yapacağımı bile bilmiyorum"

Demir konuştukça onun tepkisine bakarken babası şaşkınlıkla kaşlarını kaldırmış ona bakıyordu. Şuan şok geçiriyor falan olabilirdi doğal olarak. Çünkü Demir hiç aşığım dememişti bu güne kadar. Onun için bugün olan yarın yok oluyordu.

Adam bir kaç saniye daha öylece sessizce kaldıktan sonra şaşkınlığını atıp gülmeye başladı. Yaşlı başlı adamın eğlencesi olmuştu şimdi de. Demir oflayarak onun gülmesini bekledi.

"Ulan.. sana bu acıyı kim çektiriyorsa alnından öpeceğim onu. Sonunda bizim oğlan aşk acısı çekiyor ha. İnan gözlerim yaşardı"

Babasının keyifli sesini duyduğunda bir an bu eve Berzan'ın geldiğini ve onlarla tanıştırdığını hayal etti. Yanına ne de güzel yakışırdı esmer güzeli. Hayali bile sevindirmişti onu.

"Söyle bakalım kimmiş bu. Daha doğrusu kızdır umarım."

"Baba artık kabul et. Ben kadınlardan hoşlanmıyorum ya. Erkek aşık olduğum kişi ve bu evde gördüm ilk defa. Bizim eve garsonluk için gelmişti."