SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

14

"Oo bizim kaçak gelmiş."

Berzan restorana girer girmez karşısında ona gevşekçe gülen oğlan yüzünden sinirle başını çevirdi. Bir sıkımlık canı vardı ve işinden olmak istemiyordu. Yanından geçip gideceğinde kolundan tutulmasıyla bir anda oğlana döndüğünde öfkeyle soluyarak hızla kolunu çekti. Bu oğlan neyine güveniyordu anlamıyordu.

"Gürcan bak siktir git. Beni işimden etmeye çalışma. Çekil şimdi."

"Siktir lan. Patron sanki seni kovarda. Saat kaç olmuş işe geliyorsun. Hayır ne ayrıcalığın var bilelim. Ona göre bizde davranalım"

Berzan bu çocuğun yaptığı imayı çok iyi anlıyordu. Sinirle dişlerini sıkarken kolunu tutup sıkmaya başladı.

"Oğlum bak. Seni gömerim buraya. Laflarına dikkat et dedim sana"

Sıktığı kolu yüzünden oğlan acı çekiyordu o yüzden sertçe geriye ittirip içeri doğru yürüdü. Kavga etmeyi sevmiyordu çünkü işinden olmak ve dikkat çekmek istemiyordu.

"Biz biliyoruz senin ne bok olduğunu Berzan efendi. Boşuna sert erkek ayaklarına yatma. Herkes senin patronla ne bok yediğini biliyor"

Berzan onun bağıra bağıra söylediği şeyle anında yerinde dondu. İçindeki öfke yüzünden artık sabrının kalmadığını biliyordu. Elini yumruk yapıp ona döndüğünde hala sırıtan yüzünü gördüğünde hızla yanına yaklaşıp yumruğunu ağzına doğru savurdu. Bu soysuz ancak bu dilden anlardı.

Öyle sert vurmuştu ki kendi eli bile acımıştı. Gürcan acı içinde geriye düştüğünde tekrar üstüne atılıp ayağına tekme savurdu ve yere düşmesini sağladı.

"Senin amına korum piç. Ulan beni katil mi edeceksin sen?"

Hırsını alamayıp tekrar üstüne atılacağı sırada kollarından tutan adamlar yüzünden yerinde kalmıştı. Mutfakta çalışan adamlar ona bağırırken karşısında gördüğü patronuyla sinirle durmak zorunda kaldı.

"Noluyor lan size. Hayırdır oğlum eşkıya mısınız siz? Kalk lan sen de"

"Abi bu piç saldırdı bana. Çekemiyor beni" Gürcan ağzındaki kanı tükürüp zorlukla kalktığında Berzan onun şeytanlığına ağzı açık bakmıştı. Ne istiyordu ondan, neden yapıyordu anlamıyordu. Kimseye zararı yoktu onun. Tek isteği namusuyla parasını kazanıp hayatını geçindirmekti.

"Gürcan siktir git şu ağzını yıka. Berzan sen de geç içeri. Olmaz böyle hadi"

Patronu ona içeriyi işaret ettiğinde gözü Gürcan'a takıldı. Ona imalı gülüşüyle başını sallarken artık bu iş yerinde duramayacağını biliyordu. Her şeyden önce bir erkekle sonra da evli barklı çocuklu bir adamla yapılan yakıştırma midesini bulandırıyordu ve o adamın yüzüne bakmak istemiyordu artık.

"Kusura bakma abi. Ben artık burda çalışamam." Çıkış kapısına yürürken patronu onu durdurmak için kolundan tuttuğunda derin derin nefesler aldı.

"Oğlum dur. Bu zamanda iş bulmak kolay mı. Gel konuşalım. Gürcan herkese böyle bilirsin"

Patronu o an tuttuğu kolunu hafif okşadığında Berzan afallayarak yüzüne baktı. Belki de ortada bişey vardı ama onun haberi yoktu. O sırada kulağına dolan alay dolu gülme ile "ağzınıza sıçayım sizin soysuzlar" diyerek hızla kolunu çekip dışarı yürüdü.

Sinirden titreyen ellerini görmezden gelirken "orospu çocukları. Şerefsizler. Zehir zıkkım olsun size emeğim" diyerek hızla eve doğru yürüdü. Bunu hak edecek hiç bir şey yapmamıştı. Saf diye mi insanlar böyle yapıyordu. Evet saftı ve kötülük düşünmüyordu. Ama böyle bir muameleyi hak etmiyordu.