SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

39

"Berzan niye bana söylemiyorsun ben sallardım seni"

Sevgilisini salıncakta oturmuş yavaşça sallanırken gördüğünde hızla yanına gitti. Berzan garip şekilde seviyordu burayı. Ama sanki zor sığıyor gibiydi. Sonuçta çocuklar için yapılmıştı. Ama sevgilisi rahatsa bunu ona söylemeyecekti. Alınsın istemiyordu.

"Öyle sallanayım dedim."

Elleri demirlerin yanından sıkıca tutunmuşken Demir bebeğinin arkasına geçti. Ona sallayacağını söylemişti ve yapmak istiyordu. Sevgilisi sallayacağını anlayınca ayaklarını hafif kaldırmış ve gülmüştü. Dışardan bakıldığında kesinlikle komik görünüyor olmalılardı ama onlar dert etmiyordu.

Yavaş yavaş sallamaya başladığında aklına doluşan şeyler yine diline vuruyordu. Çenesi fazla düşüyordu bu aralar. Ama Berzan seviyordu biliyordu. O her konuştuğunda gülüyordu bebeği.

"Berzan burda bir tane salıncak var. Üç tane olması lazım. Babama söyleyelim yaptırsın. Sonuçta dede artık. Çocuklarım kavga etsin istemiyorum. Hem alan da geniş güzel olur."

"Olur ama hızlı sallama bak."

Demir bahçeyi gözleriyle tararken çocukları için başka ne yapabileceğini düşünüyordu. Oyun alanı, her şeyleri olsun istiyordu. Hiç bir şeyden geri kalsınlar istemezdi. Şimdiden herşeyin planını yapıyordu. Kendini kaptırıp hızlı salladığının farkında bile değildi.

"Başka şeyler de yaptıralım buraya. Dışarıya parka gitmesinler değil mi bebeğim. Düşerler falan olmaz yani. Eğer yaralanırlarsa ben dayanamam ağlarım. Her şey tam olsun istiyorum."

"Tamam da. Yavaş salla. Kusacağım lan"
Demir sevgilisinin dediğini duymamıştı yine. Şu an tek düşündüğü bahçe dekoruydu. Her şey bebeklerine göre olsun istiyordu. Heyecanı yüzünden biraz daha hızlı sallamıştı.

"Birazdan bizimkiler gelecek. En iyisi babamla konuşmak. O da iyi bu konularda. Hem sevinir torunları
için uğraşırsa. Adam üçüz dedesi olacak kolay değil tabii."

Demir sevgilisinin oturduğu yeri sertçe ittirdiğinde onun bağırması ile yerinde sekip kendine gelmişti.

"Dur lan. Midem.. kusacağım" Berzan önünde çırpınırken korkuyla salıncağı durdurduğunda sevgilisi hızla olduğu yere çöküp içindekileri kusmaya başlamıştı. Demir onu dinlemediği için şimdi kendisine kızarak hızla yanına gitti. Aptal gibi davranıyordu bazen ama elinde değildi çünkü çok heyecanlıydı.

"Berzan çok özür dilerim. Fark etmedim bebeğim"

Sevgilisi çimlerin üstüne içindekileri boşaltırken Demir vicdan azabı yüzünden kendisini boğmak istiyordu. Hamile birini hızlı sallamanın böyle olacağını düşünmemişti. Berzan biraz daha kusup zorlukla yutkunduğunda elini boşluğa doğru sallarken tutup koluna girdi. Gözleri yaşarmış ve soluk
soluğa kalmıştı yine. Çok üzülüyordu bu haline.

"Berzan iyi misin. Çok özür dilerim gerçekten."

"İyiyim iyi. Bir daha da oturmam buraya." Sevgilisini ayağa kaldırdığında onun ne kadar ağırlaşmış olduğunu da fark etmişti. Zaten aldığı kilo biraz gözle görülüyordu. Yakında daha fazla alacaktı.

"Hadi içeri gidelim elini yüzünü yıka. Lütfen hasta olma benim yüzümden valla çok pişmanım bebeğim"

"Sorun yok. Zaten kusacağım varmış işte. Boşver. Ama kusunca ben yine acıktım. Döngüye girdik resmen. Kus ye."

Demir onun sitemiyle gülmek istemişti ama şimdi sırası değildi. Bebeği onun yüzünden acı çekmişti. Böyle kustuğu zamanlarda bebeği hasta görünüyordu. Yüzü solgundu ve bitik hali vardı.