SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

42

Demir gelen bebek eşyalarının başında durup adamlara nereye koyacağını anlatırken içeri giren sevgilisiyle bütün gözler ona dönmüştü. Gidip uzanmasını istemişti ama o heyecandan yatamadığını söylüyordu. Hak veriyordu da. Kendisi de çok heyecanlıydı ama o ayakta dikilip boşu boşuna yoruluyordu.

Berzan kapıda dikilmiş elleri cebinde öylece onlara bakarken adamlar şaşkınca ona bakıyordu. Bir insan onun hamile olduğunu anlayabilirdi ya da Demir bildiği için öyle düşünüyordu.

"Ne bakıyon birader hiç mi tombul insan görmedin?"

Sevgilisi bir anda yanındaki adama çıkıştığında Demir hızla onun yanına ilerledi. Bugün yine asabiydi sevgilisi. Nedenini çok iyi biliyordu çünkü ona
yardım edemiyordu ve canı sıkılıyordu bebeğinin.

"Berzan sakin ol. Hadi sen geç içeri. Şimdi toz kalkacak bak burda. Rahatsız olursun"

Berzan hala sinirle adama bakarken "olmaz" dedi. "Ben de izleyeceğim. Sende beni yollatıp durma. Merak ediyoruz işte"

Sevgilisi içeri geçip duvara yaslandığında adamlar işine tekrar devam etmişti. Zaten onun korkusundan
sevgilisine tek laf edemezlerdi o yüzden rahattı. Adamlar küçük bebek yataklarını özenle monte ederken Demir gözünde hala bazı planlar yapıyordu. Duvarlarda fazla bişey olsun istemememişti.

3 yatağı düzenli şekilde koydurup iki tane tekli koltuk sipariş etmişti. Ama onlar bebekleri rahatça kucağında tutması için özeldi ve hafif sallanıyordu. Biri Berzan biri kendisi içindi. Duvarları beyaz bırakacaktı renk ayrımı yapmak istemiyordu.

Çocuklar büyüyünce nasıl olsa istedikleri gibi boyatır şekil verirdi. Kıyafetleri de sipariş etmişlerdi ve onlarda yarın öbür gün ellerinde olurdu. Bir sürü şey almıştı. Berzan hangi resme uzun baktıysa, hangisinde gülümsediyse hepsini seçmişti. Sevgilisi yaslandığı duvarda dikkatle onları izlerken yine
baktığı yere dalmış olduğunu gördü. Böyle boş baktığı zaman korkuyordu çünkü ardından bişey oluyordu.
Adamlar hala yatakları yaparken onun yanına ilerleyip göbeğine elini attı ve hafifçe okşadı.

"Berzan noldu iyi misin?"

Sevgilisi daldığı yerden zorlukla sıyrılmış gibi bakışlarını ona çevirdiğinde başını salladı. "İyiyim. Şimdiden güzel olacak belli. Güzel düşünmüşsün her şeyi. Hoşuma gidiyor."

Demir onun yine duygulandığını görüyordu. Ama beğenmesine sevinmişti. Zaten o beğenmese anlamı
yoktu. "Acıktın mı. Ya da canın bir şey istiyor mu. Gerçi Asiye ablamız mutfakta o sana hazırlar. İstiyor musun birşey?"

"Yok. Yorgun hissediyorum sadece. Gidip uzanayım biraz. Benden bişey istemiyorsun zaten."

"Git uzan tabii yoruldun. Oda akşama bitmiş olur. O zaman gelir görürsün tamam mı?"

Demir onun göbeğini biraz daha okşadığında sevgilisi odadan çıkıp gitmişti. O da bişeyler yapmak istiyordu
biliyordu ama bu halde asla yapamazdı.
Demir onun arkasından bir süre baktıktan sonra çalan kapı ile adamlara geleceğini söyleyip dışarı çıktı.

Muhtemelen babası gelmiş olmalıydı. O da bahçe için bişeyler yapacaktı. Kapıya gidip açtığında babası bir adama bir şeyler anlatırken Demir ne olduğunu anlamaya çalıştı.

"İki salıncak daha eklenecek. Hem oyun parkı falan, yap işte bişeyler"

Adam ona başını sallayıp gittiğinde babası da içeri geçti. "Noldu geldi mi adamlar. Oda bitiyor mu?"

Demir ona başını sallarken hala kapıda dikiliyorlardı. "Geldiler akşama biter. Niye içeri geçmiyorsun?"

Babası o an içeri doğru bir bakış atıp "Berzan nerde?" Diye sordu. Sanki gizli bişeyler konuşacak gibi duruyordu. Demir şaşkınca onun ifadelerini izlerken "uzanmaya gitti" dediğinde babası başını sallayıp dışarı gelmesini söyleyip ikisi birlikte kapının önüne çıktı. Bebeğinin duymasını istemiyordu belli ki.