SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

13

"Şş uyan. Demir"

Omzundan dürtülürken duyduğu ses ile gözlerini açmaya çalışıyordu. Bu sesi çok iyi biliyordu ama gözlerini açtığı anda başka birini görmekten korkarak uyanmamak için direniyordu Demir.

"Demir.. uyansana. İşe gitmem lazım haydi"

Tekrar aynı ses kulaklarına dolduğunda bir an gerçekliğe dönerek yavaşça gözlerini açtı. İçinden gerçekten Berzan olması için dua ederken başında çatık kaşlarıyla dikilen esmerini gördüğü anda heyecanla kalbi çarpmaya başlamıştı. Gerçekti ve yanındaydı. Boğuk çıkan sesiyle "Berzan" dedi sadece.

"Hadi kalk artık. Seni bırakayım."

Daha romantik bişeyler duymayı beklese de gözünü açtığı anda onu görmek bile mutlu olmasına fazlaca yetmişti. Berzan çoktan hazırlanmış arkasına döndüğünde eline birşeyler aldığını gördü. Geceden kaldığı için iğrenç baş ağrısı beynine hücum ederken yerinde doğrulmaya çalıştı.

"Al iç şunları. Ağrı kesici başına iyi gelir."

Onun elindeki suya ve ilaca baktığında içini kaplayan sevinçle başını salladı. Ama sallarken sanki beyni de yerinden oynamış gibiydi. Bu çocuk gerçekten halden anlıyordu. "Teşekkür ederim çatlıyor başım" diyerek suyu ve ağrı kesiciyi alıp ağzına attığında karşısındaki oğlan dikkatle onu izliyordu. Şimdi belki de laf söyleyip yine kızacaktı ya da kovacaktı bilmiyordu.

Elindeki bardağı ona uzattığında Berzan hızla alıp sehpaya koydu. Koltukta doğrulmaya çalıştığında hissettiği ağrı yüzünden alnını tutmuştu. Gerçekten şuan aşırı naz yapası vardı ve gitmek istemiyordu.

"Berzan. Özür dilerim gece için. Çok zorluk çıkardım mı sana. Kızmadın umarım" sesini mahçup bir şekilde çıkarırken Berzan'ın ifadesini izliyordu. Sanki her an siktir git diyecek gibi duruyordu. Onun sessiz kalışı ile korkusu büyürken hızla yerinden kalktı.

"Neyse ben gideyim sen kovmadan. Tekrar özür dilerim ve teşekkür ederim. Ayrıca görüşürüz"

"Lan bir dur. Kovmayacağım korkma. Gitmeden bi kahvemi iç. Kendine gel öyle bırakırım seni. Bu halde gitme"

Berzan sert ifadesini bozmadan konuştuğunda Demir duydukları yüzünden afallayarak yüzüne baktı. Gerçekten onu kovmuyordu bir de kahve iç diyordu. Acaba hala rüyadamıydı ki. Berzan niye böyle iyiydi ona karşı anlamamıştı.

"O-olur.. içerim yani zahmet olmazsa. İyi gelir kahve. İyidir tabii içelim"

İstemsizce kekeleyerek çıkardığı kelimeler yüzünden karşısındaki oğlanın dudağının yukarı kıvrıldığını görmüştü. Gerçekten hayal falan olabilir miydi. Şuan istediği şeyi yaşıyordu ve kalbi çarpmaya başlamıştı.

"İyi.. Sen otur ben yapıp gelirim. Sonra da gideriz. Kendine gelirsin."

Demir ona başını salladığında Berzan mutfak olduğunu düşündüğü yere gittiğinde öylece koltuğa oturmuştu. Acaba peşinden gitmelimiydi yoksa kızarmıydı giderse. Belki filmlerdeki gibi gidip beline sarılırdı arkadan sonra da öperdi. Düşüncesi bile sırıtmasına neden olurken derin bir nefes alıp kendisini sakinleştirmeye çalıştı.

Gerçekten deliriyor falan olabilirdi. Yanı başındaki oğlan için hayaller kuruyordu ve seviniyordu. Sessizce terleyen ellerini dizlerine silerken heyecanını bastırmaya çalıştığında içerden gelen oğlanla koltukta dikleşmeye çalıştı. Sanki ergen gibi heyecanlıydı şuan.

"Sade yaptım. Ayılırsın"

Elindeki fincanı ona uzattığında elinin titrememesine özen göstererek elinden aldı. Berzan karşısına geçip oturduğunda şimdi ne diyeceğini düşünüyordu. Başkası olsa çoktan "gece güzel vakit geçirdim" deyip çıkar giderdi ve arkasına bile bakmazdı ama Berzan farklıydı işte.