SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

67

Mira elinde tuttuğu dondurmayı avuçladığında minik parmakları arasından dökülürken gülmeye başlamıştı. Dondurmayı yemek dışında her şeyi yapıyordu kızı. Ama Demir onu engellememek için sadece izledi. Bu halini çok seviyordu.

Üstüne damlarken yanında masumca oturmuş ve dondurmasını yemeye çalışan Miran'a döndü. Demir dalmış onları izlerken kızı dondurmalı eliyle bir anda oğlunun yüzüne vurduğunda o önce bir
kaç saniye afallamış sonra ağlamaya başlamıştı. O ağladıkça kızı daha çok gülüyordu.

"Bak yine vurdu Berzan."

Oğlunu hızla kucağına aldığında peçeteyle yüzünü silmeye başlarken o susmuştu bile. Çok çabuk ağlayıp çabuk susuyordu. Kızının böyle yapacağını düşünmemişti. Berzan kızına uzandığında dondurmalı elini tutup silerken şimdi de çığlık atmaya başlamıştı. Silinmeyi hiç sevmiyordu.

"Valla duyan öldürüyoruz sanacak."

Sevgilisi söylenirken kızı daha çok bağırmıştı. Artık havalar ısındığı için onları bahçeye çıkarmış ve yere örtü serip dondurma vermişlerdi. Her şeyi yiyip tatlarına baksın istiyordu.

"Zilli bu kız zilli" Berzan kızını öperken onun gözü diğer oğluna takıldı. Onlara arkası dönük sessizce oturmuş iki bacağını ayırmış ve bişeyler yapıyordu. Demir sevgilisinin koluna dokunup oğlunu işaret
ettiğinde o kızını bırakıp ona doğru uzandı ve kucağına aldı.

Berzan yüzüne baktığında korkuyla yine elini ağzına atıp otları çıkarmaya çalıştı. Yine küçük ağzına çimleri doldurmuş ve yemeye çalışırken yemyeşil olmuştu.

"Bu çocuklar niye ot yiyor ya. Ulan biz bile köyde bu kadar yemedik garip geliyor. Tadı güzel heralde."

Mirza sessizce dilini dışarı çıkarmış temizlemesine izin verirken onunda garibine gidiyordu. Sırf bu yüzden çıkarmak istemiyordu onları dışarı.

"Belki de doktora götürmeliyiz. Hasta olacaklar" Demir yine aklına gelen şey yüzünden oflarken oğlunu yere bırakmıştı. Zaten hatırladıkça vicdan azabı çekiyordu.

"Noldu yine korkma bişey olmaz"

Sevgilisi ona bakarken daha çok üzüldü. Keşke güzel bir doğum günü yapabilseydi çocuklarına.

"İlk yaş günleri benim yüzümden kaynadı gitti ve çok sinirleniyorum. Büyüyünce benden nefret edecekler belki de. O yüzden en kısa zamanda telafi etmeliyiz."

Demir o zaman hasta olduğu için ikisi de unutmuş ve sadece sevgilisi ona odaklanmıştı. Kendisi de hasta olduğu için aklına bile gelmemişti. Sonuçta hastalık insanın aklını başından alıyordu. Onlara en güzel şekilde telafi yapması gerekecekti biliyordu.

"Sıkma canını sağlık daha önemli. Yaparız sonra."

Sevgilisi yine onu üzmemek için aynı şeyi söylerken çocukları "ba- ba-baba" diye bağırmaya başlamıştı.

"Hadi götürelim yatsınlar artık. Hem üşüyecekler."

Berzan oğlunu ve kızını sıkıca tutup kalktığında kendisi de ayaklandı. Böyle dışarı çıktıkları zaman uykuları geliyordu ve daha çok huysuzlanıyorlardı. Hepsi birlikte içeri girdiğinde onları odaya götürüp yataklarına yatırdılar.

O sırada çalan telefonu ile hızla cebinden çıkarırken sevgilisine dışarıyı işaret
edip kapıya yürüdü. Bebekleri korksun istemiyordu. Dışarı çıktığında ekrana bakıp babasının aradığını görünce derin bir nefes aldı.

Hala sevgilisine o şekilde davranmasını unutmuş değildi ama Berzan konuyu kapattıklarını ve babasına tavır yapmamasını istemişti. Kendi yatak odalarına yürürken hızla cevap verdi. Henüz erkendi ve iş yerinde olmalıydı.