SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

30

"Berzan daha hazırlanmadın mı minik kuşum ya. Seni bekliyorum ben"

Demir odadan içeri girdiğinde hala yatakta oturmuş tişörtünü giymeye çalışan sevgilisine baktı. Onun yorgun olduğunu biliyordu çünkü son günlerde fazla üstüne gitmişti minik bebeğinin. Ama bir kere tadına varınca içindeki azgın adama engel olamamıştı. Her gün istemesi normaldi ayrıca. Sonuçta bebeği ona aitti. Berzan kaşlarını çatıp yüzüne baktığında Demir dudaklarını birbirine bastırıp gözlerini çevirdi.

"Senin yüzünden böyleyim ben. İnsafsız. Günlerdir peşimden ayrılmadın."

Sevgilisi çocuk gibi isyan ettiğinde gülmemek için daha çok direnerek önüne geçip tişörtü giymesine yardım etti. Bu oğlana dayanamıyordu.

"Ama öyle deme Berzan ya. Seni çok seviyorum ne yapabilirim. Hem canın yanmıyor değil mi?"

Sevgilisi derin bir nefes alıp başını sağa sola salladı. Ne kadar sinirlense de hiç istediğinde geri çevirmemişti. Onun bu kadar ılımlı olacağı aklının ucuna bile gelmezdi ama Berzan çok yapıcı bir
adamdı. Her dediğine sessizce tamam diyordu.

İş konusunda da her sorduğunda daha kafe açılmadı deyip geçiştiriyor o da "İyi madem beklerim" diyordu. Aslında kafe hazırdı ve arkadaşı işletiyordu ama Demir onun çalışmasını istemiyordu. Çünkü minik bebeğine de kendisine de yeterdi o. Gidip yorulmasına dayanamazdı.

"Bu gece sokulma bana. Biraz mola verelim bak. Tamam mı?"

Berzan onu çocuk gibi uyardığında dudaklarını büzerek başını salladı. Ona dokunmak hissetmek çok güzeldi ama bebeğini üzmeyecekti. Zaten deliğinin dinlenmeye ihtiyacı vardı. Sevgilisi onun surat ifadesini izlerken "sabır ya" diyerek gülmeye başlamıştı.

"Sanki çocuk eyliyoruz. Ağlayacak gibi durma. Hadi kalk gidelim. Arkadaşların beklemesin ayıptır"

Berzan ayağa kalkmaya çalışırken kolundan tutup engel oldu. En azından gitmeden biraz öpse fena olmazdı. Dışarda ona dokunamayacaktı ve özlerdi. Zaten gitmek bile istemiyordu ama Mete ye verdiği yemek sözünü günler sonra tutmaya karar vermişti. Çocuğa ayıp olsun istemezdi.

"Gitmeden biraz öpmek istiyorum"
Berzan ona kaşları kalkık bakarken hızla dudaklarına atıldı. Sıcak dudakları anında karşılık vermeye başladığında arkadan tek eliyle beline sarılıp hafifçe kendisine çekti. Berzan artık ona alıştığı için utanmıyordu ve hareketleri daha cesurdu. O yüzden dayanması daha zor oluyordu.

Onun eli de ensesine çıktığında bebeğinin sarı saçlarını sevdiğini düşündü. Parmaklarını geçirip okşuyordu. Aralık dudaklarından dilini geçirip onunkiyle buluşturduğunda hareketlenmeye başlayan aletini
hissediyordu. Onun bir öpücüğü ile mahvoluyordu. Diğer elini de karnına atıp biraz daha kendisine çekerken burnundan sesli sesli solumaya başladı. Şimdi daha fazlasını istiyordu.

Zaten ufak bir öpücükle başlıyordu her seferinde. Dilleri birbirine karışmışken Berzan bir anda dudaklarını ayırıp nefes nefese yüzüne baktı. Kendisini kaçınılmaz sondan kurtarmak istiyor olabilirdi. İkisinin soluk sesleri odayı doldururken tahrik olmuş ifadesiyle sevgilisinin gözlerine baktı.

"Duralım. Sonra daha zor olacak"

Berzan boğuklaşmış sesiyle konuştuğunda istemese de başını sallayıp tekrar dudaklarına atılıp ufak bir öpücük bırakıp geri çekildi. Hiç istemiyordu ama ellerini çekerek ayağa kalktı. Nasılsa inadından gelince bebeğini ikna eder yine yapardı. İlk günden beri her gece yapmıştı. O yüzden bir gün boş geçerse eksik hissederdi.

"Hadi gidelim o zaman. Mete lüks bir yer istedi ama ben gittiğimiz deniz kenarındaki o sevimli amcanın yerini söyledim. Sakıncası yok değil mi bebeğim. Sonuçta 4 erkek gidip oturacağız. Yani kimse yanlış anlamaz bence. Hani senin tanıdığın ya o bakımdan. Ama korkma sakın ben seni zor duruma sokmam."