SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

63

"Abi Demir oynamayı beceremez. Bırak ben oynarım onun yerine. Sonra kavga edersiniz bilirim seni."

Berzan bahçenin duvarının önünde çökmüş abisini ikna etmeye çalışırken onun daha çok keyiflendiğini görüyordu. Ama sıkılmıştı bu çekişmeden. Sürekli bir laf dalaşı ve gerginlik vardı evde.
Sevdiği de istemiyordu biliyordu ama onun için susuyordu o da.

"O kadar çok mu düşünürsün onu. Belki gitmeden bir güzel kavga edesim vardır Berzan. Ne bilirsin?"

"Abi gözünü seveyim yapma bak. Kabul etmezsin bilirim ama çocuklar var. Niye istemediğini de anlamadım. Sana bir saygısızlığı varsa bana de"

Abisi çömeldiği yerde önündeki kuru otu koparıp elinde çevirmeye başladığında gözünü uzağa çevirmişti. Ne düşündüğünü bilmiyordu ve merak ediyordu.

"Kabul etmek zordur be Berzan'ım. Seni çok severim bilirsin. Keşke derim hala yanında bir kadın görseydim. Sen babaları olarak çocuklarını alıp gelseydin. Ama sana kızgın değilim. Ondan çıkarırım
işte acısını"

Abisi duvara sırtını dayamış derin bir nefes aldığında Berzan ne demek istediğini anlayarak onun omzuna başını dayadı. Kendisi hayatından ve sevdiği adamdan memnundu. Çocukları vardı artık ve
büyüyorlardı. Demir olmadan bundan sonra yapamazdı. Onu çok seviyordu.

"Beni bilirsin. Kimseyi sevmemişim bu zamana kadar. Ama onu çok seviyorum. Ne ondan ne çocuklarımdan ayrılmam abi. Benim için mutlu ol sadece."

Abisi kolunu kaldırıp onun omzuna sardığında şimdi rahatlamıştı. "Eyi ama gitmeden son bir şey yapacam ona. Çiyan beni güldürüyor. Bakalım ne yapacak. Karışmayasın ha."

"İyi tamam. Ne zaman maç. Mete güzel oynar ama Tunç bilmez. Kim kim olacağız?"

"Bizim Ömerler falan gelir. O da sizi sorup durur bana. Maç sırasında görmüş olursun. Hem gitmeden yeğenlerimi de bir ovaya götürelim. Hava alsın bebeler"

Berzan bebeklerinden bahsedince bile gülümsemişti. Onlar için canını verecek kadar seviyordu nasıl gülmesindi. O sırada karşılarına gelen sevdiğiyle başını kaldırdığında ikisi de ona bakarken geçip onlar gibi duvarın dibine çökmüştü.

"Ee ne konuşuyorsunuz. Valla meraktan çatladım kusura bakma ancak bu kadar dayanabildim. Abi kardeş olmanız kıskançlığımı engelleyemedi malesef. Maç hakkında mı?"

Sevdiği yine açık açık konuştuğunda Abisi de gülmeye başlamıştı. "Deli ha bu. Benden de kıskanır seni. Sonra gelde sinir olma. Berzan sana anlatsın ben içeri gidiyom konuşun gelin de çıkarız."

Abisi çömeldiği yerden kalkıp içeri gittiğinde Demir merakla onun yüzüne bakmıştı. Bu adamın açık oluşunu ve konuşmasını seviyordu.

"Ee anlatamayacak mısın?"

Onun masum yüzüne bir kaç saniye bakıp gülümsemesine engel olamadı. Çocuk gibiydi sevdiği ama güzeldi.

"Maç hakkında konuştuk işte. Birazdan gideriz. Bizim tanıdıklar da olacak. Tanışırsın"

"Tanışırız. Hatta gıcıklığına ben seni hepsinin içinde öperim. Abin delirir. Güzel olurdu."

Sevdiği yine hayallere daldığında daha çok güldü. "Senden beklerim yapma sakın"

"Berzan o kadar deli değilim bebeğim korkma." Demir gözünü bahçeye diktiğinde bir anda gözlerini büyütürken "Berzan" dedi hayretle.

"Sizin bahçede salıncak var. Niye söylemedin bana. Hadi gel gidelim sallayayım seni" Sevdiği hızla yerinden kalktığında onu da elinden tutup çekiştirdi. Deliydi işte.