SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

71

"Ne zaman çıkacağız hadi gidelim bir an önce de gelelim"

Demir yanına gelen sevgilisine bakışlarını çevirdiğinde yine gözüne yakışıklı göründüğü için gözlerini kısarak bir kaç saniye vücudunu inceledi. Bu oğlan hiç değişmiyordu hatta daha güzel oluyordu.
Giydiği beyaz tişörtü ve siyah kotu ona yakışmıştı.

Kendisi de öyle giyiniyordu ama sevgilisine daha çok yakışıyor gibiydi. Berzan onun sessizliği yüzünden yine sabır çekerken yanına geçip oturdu.

"Ne oldu yine. Delecek gibi bakıyorsun?"

"Berzan sana bakmam yasak mı. Hem ben sana hala tripliyim"

Sevgilisi ona gülmeye başladığında kendisi daha çok suratını astı. Bebeği ona çok zalimce davrandığı için acısı henüz yeni geçiyordu ve ona kendince küsmüştü. Aslında küs değildi ama o naz yapmak
istiyordu. Bebeği onunla ertesi günü çok güzel ilgilenmiş ve ilgisi daha sürsün istiyordu.

"Gitmeden krem süreyim mi yine?"

"Yok şimdi krem sürmek için gireriz başka şeyler olur. Gidip gelince sürersin. Kendimi tutamam ben."

Sevgilisi onun nazlı haline gülmeye devam ederken ikisi de ayağa kalkı. Birazdan gidip her zaman arkadaşlarıyla oturdukları yerde Poyraz ve Ömer ile görüşeceklerdi. Sırf Sevgilisi orayı sevdiği için gidiyordu. Deniz kenarında oturup manzarayı izlemek güzel geliyordu.

Demir Poyraz ile konuştuğunda ilk önce çekinmişti ama sonra samimi daveti ile ikna etmeyi başarmıştı. İkisinin de birbirinin geleceğinden haberi yoktu. Zaten böyle daha güzel olacaktı. İçinde
anlamsız bir sevinç vardı bu yüzden. Belki ikisi de bir birini severdi.

"Keşke çocukları da götürseydik. Aklım evde kalacak"

Sevgilisi kapıya yürürken kendisi de aynı dertten muzdaripti. Ömer'e dert anlatmak istemiyorlardı o yüzden çocukları evde kalacaktı. Asiye ablası ben bakarım dediği için rahattı. Zaten onlar uyuyordu
belki de uyanmadan gelmiş olurlardı.

"Merak etme bebeğim bir şey olursa Asiye ablamız arayacak bizi. Çocuklarımız anlamadan gider geliriz"

Onlar bebeklerinin yanına yürürken kadın odadan çıkıp kapıyı kapatmıştı.

"Bırakın şimdi uyuyorlar. Hadi gidin siz."

"Asiye abla sana da zahmet oldu. Bir şey olursa ara mutlaka geliriz hemen" Berzan kadını tembihlerken o gülümseyip başını sallamıştı. Artık çok hareketli oldukları için tedirginlerdi. Nereye gidecekleri de belli olmuyordu.

Demir en kısa zamanda bakıcı işini de halledecekti. İki kişi olursa ancak ilgilenebilirlerdi ve iyi bakacak birilerini
bulacaktı. Bebeğinin de rahat etmesi ve kendisine zaman ayırması gerekiyordu. Belki onu şirkete çağırır arada kıstırırdı. Berzan için en iyisi olsun istiyordu.

Sonunda evden çıkıp arabaya bindiklerinde Sevgilisi şoför koltuğuna geçip oturmuştu. Onun yanına geçtiğinde çalan telefonu ile sevgilisini süzmeyi bırakıp hızla cebinden çıkarıp ekrana baktı. Gördüğü isim sırıtmasına neden olmuştu. Poyraz ve Ömer durumunu onlara da anlatmış ve kaçırmak istemedikleri için geleceklerini söylemişlerdi.

"Efendim"

"Demir biz çıkıyoruz. Siz de gelin hadi. Valla çok merak ediyorum lan. Şu Poyraz'ı falan."

"Tanışacaksınız işte. Ama üstüne çok gidip utandırmayın adamı bak. Zaten benden çekindiği için zor ikna ettim"

"Senden mi çekindi. Ah zavallım. Biz onu açarız merak etmesin. Neyse hadi gelince görüşürüz yavrum"