SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

72

Berzan gerginlikten direksiyonu sıkarken gittiğinde ne yapacağını düşünüyordu. Aslında kendisi istemişti ve sevdiğini görmek istiyordu. Demir uzun zamandır şirketine onu çağırsa da çocukları bırakıp
gitmemişti ama Asiye ablası bakabileceğini ve gitmesini söylediğinde hızla evden çıkmıştı.

Sevdiğini orada görmek istiyordu ve heyecanlıydı. Onun bakıcı tutma isteğini biraz ertelemesini ve çocuklarıyla vakit geçirmek istediğini söylediğinde Demir buna sevinmiş ve nasıl isterse öyle olacağını söylemişti. Aslında o da onu mutlu etmek istiyordu ama Demir sayesinde daha mutluydu.

Parmağı direksiyona vururken terden ıslanan alnını elinin tersiyle sildi. Hava sıcaktı ve gerginlik onu fazla terletiyordu. Gözünü yoldan ayırmazken çalan telefonu ile hızla yan koltuğa uzandı. Belki evden
arıyor olabilirdi ve bekletmemeliydi.

Ekrana baktığında sevdiğinin ismini görünce sırıtmasına engel olamadı. Zaten sürekli arıyordu ve nasıl olduklarını soruyordu. Bu adamın ilgisi sayesinde daha iyi hissediyordu. Hızla cevap verip kulağına dayadı.

"Efendim"

"Berzan. Ne yapıyorsun iyi misiniz?"

"İyiyiz merak etme. Sen ne yapıyorsun?"

"İnan şu an boş boş ekrana bakıyorum. Beynim çalışmıyor acaba erken mi gelsem diye düşünüyordum"

"Gelme.. Yani gerek yok. Sen bak işine. Hem ne yapacaksın biz de iyiyiz. " panikle lafı çevirdiğinde şimdi yanlış anlayacağını biliyordu. Ama ona sürpriz yapmak istiyordu. Gerçi o izin vermiyordu bir
türlü.

"Neden gelmeyeyim. Ne oldu Berzan? Nerdesin Sen?"

"Nerede olacağım Demir evdeyim ya." O an yan taraftan gelen korna sesi ile sinirle içinden küfür ederken kıvırmaya çalıştı. "Yani senle konuşmak için dışarı çıktım. Çocuklar uyuyor da."

"Ee niye gelme diyorsun bana. Gerçekten çok kırıldım. Beni istemiyor musun?"

"Demir ne alakası var. İşini bölme diye dedim. Zaten çıkası olmuş. Gelirsin acele etme diye. İyiyiz biz"

"Öyle diyorsan öyledir. Neyse madem öyle ben kapatayım akşam görüşürüz"

Berzan onun tripli sesini duyduğunda sinirlense de gülmek istedi. Her şeye de trip atıyor ve çocuk gibi surat asıyordu. Ona kısaca tamam deyip kapattığında telefonu tekrar yan tarafa bıraktı. Gözünü yola diktiğinde daha gidecek yolu olduğu için derin bir nefes aldı.

O an burnuna dolan araba kokusu ile iğrenç bir mide bulantısı saplanırken vücudu kasıldı. Bu araba ne zaman böyle iğrenç kokmaya başlamıştı ki. Hızla camı açıp temiz havayı solurken ekşiyen ağzı
yüzünden yutkunmaya başladı. O an düşündüğü şeyin gerçek olabileceği aklına gelirken istemsizce daha çok güldü.

Acaba sevdiğinin dediği gibi tutmuş muydu. Havalar hasta olmayacak kadar sıcaktı ve bu bulantı o zamankine çok benziyordu. Ağzı daha çok ekşimeye başladığında derin derin nefes almaya devam etse de işe yaramadığını biliyordu. Midesi sanki kavruluyor gibiydi.

Sevdiğine bunu söylese kesin sevincinden havaya uçardı. Zaten günlerdir ne durumda olduğunu sorup duruyordu. Bulantı yüzünden daha çok terlemeye başlarken böyle olmayacağını anlayıp arabayı hızla kenara çekti. Kusmadan rahat edemeyecekti.

Uygun bir yer bulup durduğunda buranın tenha bir yer oluşuna sevinerek hızla arabadan indi ve kapıyı bile kapatmadan ağaçlık yere yürüdü. Ağzı daha çok ekşidiğinde terlemesi artmış ve iki büklüm
olmamak için hızla koşup çömeldi. Dışarı çıktığında başına gelmesi sinirini bozsa da yapacak bir şeyi yoktu. Sonuçta elinde değildi.