SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

54

Üçü birlikte eve geldiklerinde Berzan abisine önce odaya geçip dinlenmesi için baskı yaptığından o da itiraz etmeden kabul etmişti. Bebekleri görmek istediğini biliyordu ama önce sakinleşmesi gerekiyordu. Daha yeni şoktan çıkmıştı ve yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacı olduğunu biliyordu.

Sevgilisiyle birlikte onlarda kendi odalarına geçtiğinde Demir kapıyı kapatıp hızla onu kendine çekerek
beline sarıldı. Berzan onun korktuğunu çok iyi biliyordu ve kendisi de korkmuştu. Ama sonucu güzel olduğu için çok mutluydu. Demir başını onun omzuna gömdüğünde kendisi de kollarını sırtına dolamıştı.

"Berzan beni ne kadar korkuttun haberin var mı. Yemin ederim öleceğim sandım. Niye bana söylemedin hiç bir şey?"

Berzan onun ne hissettiğini çok iyi anlıyordu. Ama abisinin ne tepki vereceğini bilmediği için onu riske
atamazdı. Kendisi bir kaç tokatla da olsa halledebildiği için seviniyordu.

"Onunla konuşmam gerekiyordu. Sen de gelsen daha kötü olacaktı. Başkasını hayatımda gösteremezdim"
Sevgilisi ona daha sıkı sarılıp boynuna küçük küçük öpücükler bırakmıştı.

"Berzan sana öyle çıkıştığım için çok pişmanım ben. Gerçekten kabul edeceksin sanmıştım. Bir de kötü ayrıldık ve seni göremezsem diye çok korktum. Ya sana bir şey yapsaydı. O zaman ne yapardım ben"

"Merak etme burdayım işte. Önce benim konuşmam iyi oldu." Sevgilisinin sırtını okşarken Demir başını kaldırıp yanağına bakmıştı. Şimdiden mosmor olmuştu ve dudağının kenarı kanlıydı. Yüzündeki
üzgün ve acı ifadeyle parmaklarını yanağına dokundurdu sevdiği.

"Sana nasıl vurabildi Berzan. Şu haline bak. Sana nasıl kıyabilir. Ona bunu ödetmeden duramam ben. Çok acıyor mu?"

Sevdiği yanağına çok hafif şekilde dudaklarını dokundururken gözlerini kapatıp öpmesine izin verdi. Canı acıyordu ama önemli değildi. Artık bir kuş kadar hafif hissediyordu ve bir tokatla kurtulduğu için mutluydu. Daha kötü tepki vereceğini beklemişti.

"Acımıyor merak etme. Zaten sen öpünce geçti."

Sevgilisi yanağının her köşesine ufak ufak öpücükler bırakıp ordan dudağına geçmişti. Yara olan yerini de öperken acı yüzünden geri çekilmek istemişti ama sevdiğine izin verdi. O dudağına
öpücükler bırakırken sadece bekledi. Bu adam ve bebekleri için her şeyi yapardı.
Sevgilisi ona biraz daha öpücük bıraktıktan sonra gözlerine bakmıştı. Çok üzgün ama kızgın görünüyordu.

"Ne oldu anlat bana. Şimdi her şey bitti mi yani. Ne olacak bundan sonra?"

Berzan ondan kollarını ayırıp yatağa geçip oturduğunda sevdiği de yanına yerleşti. Kendisi de bilmiyordu ne olacağını ama abisine güveniyordu. Onu korurdu ve kimseye laf ettirmezdi. Zaten daha konuşmaları gerekecekti.

"Ben de bilmiyorum. Abim dinlensin konuşuruz. O ailenin reisi gibidir. Sözü geçer ve babam bile çekinir ondan. O kabul ederse kimse bişey diyemez."

"Sikeyim onun abiliğini. Bu tokatların acısını çıkarmadan bu evden gitmeyecek. Umarım seni benden ayırmaya da kalkmaz o zaman gerçekten öldürebilirim onu"

Sevdiği sinirle söylenirken elini tutup sıktı. Onun inadını biliyordu ama huzur istiyordu. Zaten gidecekti
abisi ve her şey geçecekti.

"Yapma birşey gözünü seveyim. Daha kötü tepki verebilirdi. Büyüğüm diye ses edemem ben. Unutalım gitsin. Beni sevmese daha kötü olurdu biliyorum."

"Beni bağlamaz Berzan. Benim sevgilime kimse vuramaz. Eğer vurmasam bile çenemle döverim ben onu. Neyse gel şu yüzüne krem sürelim. İçim acıyor. Sonra da bebeklerimizin yanına gidelim seni
özlediler"