51

1.3K 99 7
                                    

Demir karşısında gerginlikten bayılacak durumda olan sevgilisine bakarken kendisi de sinirden kudurmak üzereydi. Zaten biliyordu böyle olacağını. Bu durumdan daha fazla kaçamazlardı. Demir kaçmak istemiyordu zaten ama Berzan çok gergindi ve ailesi duysun istemiyordu.

Dün abisi onu arayıp döndüğünü öğrendiği için yanına gelmek istemişti ve sevgilisi itiraz etmek istemediği için onu davet etmişti. Madem ailesi varsa gelip görmek istemişti abisi. Neden hala ona
karıştıklarını bir türlü anlayamıyordu ama her aile kendininki gibi olmuyordu işte. Sanki kontrol etmeye gelecekti. Berzan kocaman adamdı ama onlar için bir önemi yoktu.

Şimdi ise ikisi de abisi geldiğinde durumu nasıl açıklayacaklarını düşünüyordu. Sevgilisi yine bir dizini
sallarken çatık kaşlarıyla öylece yere bakıyordu. Bu hali hiç hoşuna gitmiyordu çünkü Demir ona bir
şey yapmalarına izin vermezdi zaten. Sevgilisine söylediğinde ise ben ailemi kaybetmek istemiyorum demişti.

Hak veriyordu da sevgilisine. Kendisi de olsa annesinden babasından kopmak istemezdi. O adamın gücünü üzerinde hissetmeyi seviyordu. O da haklıydı bu yüzden. İki küçük kardeşini de çok özlemişti. Hatta abisine onları getirmesini de söylemişti ama okula gittikleri için gelemezler demişti.
Demir sinirle sevgilisinin yüzünü incelerken artık daha fazla dayanamayacağı için derin bir nefes alıp
seslice ofladı.

"Berzan yeter artık. Abin gelecek, durumu anlatacağız sonra bitecek. Korkma bu kadar. Ben yanındayım biliyorsun. Yalnız değilsin çocuklarımız var. Ve hiç birinize bişey yapamaz izin vermem."

Sevgilisi avuçlarını eşofmanına silerken çatık kaşlarıyla yüzüne baktı. Gerçekten fazla gergin ve asabi görünüyordu. Ama Demir için korkacak bir durum yoktu. Gelecekse gelirdi ve karşılığını da görürdü.

"Bitmeyecek.. onlar asla böyle bir şeyi kabul etmez. Hepsi bana sırtını dönecek. Tabii bu en iyi ihtimal. O zaman kimsem kalmayacak lan benim. Olmaz söyleyemem. Daha değil."

"Ee ne yapacağız. Sürekli bir yalan bulup kandıracak mıyız onları. Böyle daha mı iyi olacak. Eninde sonunda duyacaklar biliyorsun." Demir ona yardımcı olmak istedikçe o daha çok bunalıma giriyordu.

"Öyle değil. Sadece çocuklar biraz büyüsün söyleyeceğim. Ama şimdi değil. Olmaz. Sadece zaman istiyorum."

Sevgilisi dizini daha hızlı sallarken çalan kapı ile ikisi de bir an duraksadı. Abisi yarın gelecekti ama yine de geriliyorlardı. Demir oturduğu koltuktan kalkıp "Ben bakarım" diyerek kapıya yürüdü. Ya Ailesi ya arkadaşları gelmiş
olmalıydı. Gerginlik yüzünden kasılan bedeni sızlarken geldiği kapıyı açıp karşısında ona sırıtarak bakan
iki arkadaşını gördü.

Onların desteğini üstünde hissetmek iyi gelebilirdi. Asık suratıyla onlara kapıyı tamamen açtığında ikisi de şaşkın bakışlarla içeri girmişti.

"Yine ne bu surat lan. Artık bizi evine de istemiyor musun?" Mete onun omzuna hafifçe vurduğunda başını sağa sola sallayıp eliyle içeri işaret etti.

"Geçin anlatacağım. Belki beraber bişeyler buluruz"

Arkadaşları onun gerginliği yüzünden garip bakışlarla salona geçtiğinde bebekleri uyuduğu için rahatça peşlerinden gitti. Sevgilisiyle beraber uyutmuştu onları. Berzan ne kadar bırakmak istemese de zorla salona götürmüştü çünkü çok yorgundu bebeği.
Hepsi salona geçtiğinde Demir sevgilisinin yanına geçerken o arkadaşlarını bile görmemişti. Fazla
gergin ve düşünceliydi.

"Berzan sana noldu lan. Uçmuş bunlar iyice. İyi misin?" Tunç ve Mete karşılarına geçip oturduğunda Berzan o an başını kaldırıp ikiliye baktı.

SENSİZ ASLA (BxB) mpregHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin