SENSİZ ASLA (BxB) mpreg

59

Elinde tuttuğu telefonla arayıp aramamak arasında kalsa da sonunda numarayı çevirmeye karar verdi. Eğer abisiyle konuşmazsa sevgilisine istediği sürprizi yapamayacaktı ve mecburdu. Abisinden
korkmuyordu ama biraz çekindiğini de inkar edemiyordu. Sonuçta sevgilisinin abisiydi ve saygısını koruması gerekiyordu.

Sevgilisinin telefonundan gizlice aldığı numarayı tuşladıktan sonra derin bir nefes alıp kulağına dayadı. Neyse ki çalışma odasının kapısını kilitlemişti de içi rahattı. Bebeği duysun istemiyordu. Telefon
açılıp abisi kürtçe konuştuğunda istemsizce oflayıp gözlerini devirdi. Keşke sevgilisinden biraz kürtçe öğrenseydi. Orada merakından çatlayıp duracaktı.

"Ben Demir. Türkçe konuşabilir misin?"

"Demir kim. Sen kimsin lan?"

"Berzan'ın çocuklarının babası. Hatırladın mı sevgili abicim?" Bunu söylerken bile yüzünde sırıtma oluşmuştu.

"Senin ben... niye aradın hele. Kardeşime bir şey mi oldu?"

"Olmadı. Sana söylemek istediğim bir şey var. Ama Berzan'ın duymaması lazım"

"Bak hele sarı çiyana. Benlen gizli iş çevirecek. Neymiş söyle bakalım"

"Bir hafta içinde Berzan'ı sizin oraya getireceğim. Sizi çok özlüyor. Ama haberi olsun istemiyorum. Ve oraları da bilmiyorum ben. Sen hallettin mi gelebilecek miyiz rahatça?"

"He. Şimdi gözüme girdin biraz. Gelin tabii gelin. Annem babam çok istedi. Bak keyfim yerine geldi. O arkadaşlarını da getiresin"

Demir keyfinin niye yerine geldiğini tahmin edebiliyordu. Gittiğinde kesin onunla çok uğraşacaktı ve belki de kavga edecekti bilmiyordu. Ama sevgilisi için sessiz kalabilirdi. Birde onu üzdüğünü duysa kim bilir ne yapardı.

"Gelecekler ama biz nereye geleceğiz. Yardımına ihtiyacımız var."

"Çok cahilsin tabii bilmezsin sen şimdi. Mardin'e gelin siz ben karşılarım sizi. Kürtçe öğrendin mi sen?"

"Öğrenmedim. Neden soruyorsun. Hem cahil değilim ben"

Demir sinirlenmek istemese de sinir ediyordu koca adam. O söylediğine gülerken daha çok sinir olmuştu.

"Hee iyi iyi, öğrenme daha iyidir... Ben annemle babamla konuşmuşum. Sevinecekler."

"Onlara söyleme ama sürpriz olsun. Ben geleceğimiz gün seni ararım."

"Öyle olsun bakalım sarı çiyan. Aferin böyle düşünceli ol. Kardeşimi de üzmeyesin. O sessizdir bilirim. Dilinle yeme onu"

Abisi resmen onunla dalga geçerken sertçe yutkundu. Keşke üzmüyorum diyebilseydi ama üzdüm de diyemezdi. Daha arayı düzeltmeden hedefi olmak istemiyordu.

"Merak etme sen. Gelmeden önce bir şey isterseniz bana söyle. Alırız"

"Yok sağolasın gerekmez, sen kardeşimi al gel yeter. Mardin de buluşuruz o zaman hayde."

"Tamam görüşürüz."

Abisi kürtçe bişeyler mırıldanıp telefonu kapattığında Demir sakin kalmak için derin derin nefesler aldı. Bu adamın elinden çekeceği vardı biliyordu. Ama artık onun ailesiyle yakınlaşması gerekiyordu. Annesi ve babasına kendisini sevdirirdi emindi. Küçük kardeşlerine de öyleydi. Ama diğer abileri nasıldı bilmiyordu.

Belki onlara hiç söylememiş bile olabilirdi. Gidince neyin ne olduğunu öğrenirlerdi nasılda. Elinde telefonu sallarken kapının zorlanmasıyla bir an duraksadı.

"Bir de kapıyı kilitlemiş. Sabır ya. İstemediğini de bu kadar belli etme bari"

Sevgilisinin sinirli sesini duyduğunda hızla kapıya gidip açtı. Daha yeni yeni topluyordu bir de bu yüzden kavga etsinler istemiyordu. Karşısında çatık kaşlı sevgilisini gördüğünde daha çok açıp
geçmesini bekledi.