( Bu bölüm tekrar yazılmıştır. Bazı sahneler ise değiştirilmiştir. İyi okumalar dilerim şimdiden özrünüze sığınıyorum...)
Bir ölüm, hepimizi bulabilir. Bir ölüm hepimizi sarsa bilir. Bir ölüm geride kalanları etki altına alabilir.
Hiç bir neden yokken insan ölür, bir neden varken de önemli neyden öldügümüz değil, niçin öldügümüz?
Hesapsız, kitapsız gider miydi insan, yaptıkların hesabını vermeden...
Siren sesi en can alıcı şekilde gidiyordu hastaneye, kurtlaircak bir can vardı. Hatta iki can...
Ağzına takılan ambuda soluk alıp veriyordu. Bir ölüm nefesi gibi, diğer ambulans personelli ise akan kan akışını durdurmaya çalışıyordu.
Göğsüne bir ve karın bölgesinde bir el ateş edilmişti. Kardeş kavgası her iki adam için pahalıya mal olmuştu.
Babasının götürüldüğü ambulansın arasından son hız gidiyordu. Üstü başı kan içinde gözleri ambulansta idi.
Ölüm ile yaşmak arasında ince çizgide gidip geliyordu Şevket. Ya babası ölecekti, gözlerini ebediyete kapatcakti. Ya da yaşayacak, ailesinin yanında dimdik duracaktı.
Bir evlat kaybetmiş bir adam için, babasının ölümü ona pahalıya mal olurdu.
Yanında duran Halit ailesini aramış karısına bilgi vermişti.
Hayat aldığı haber ile kaskatı kesilirken, Medine duyduğu haber ile evi inletcek kadar bagirmisti.
Diğer kadınlar yanlarına gelirken ne olduğunu anlamadan Medine
" Babam!!" Diye Feryat figan etmişti. O an Zeliha ve Avşin kaskatı kesilmişti. Zeliha elini karınına götürmüştü. Artık yavaş yavaş ayının sonuna geliyordu ki bu haber ile darmadağın olacaklardı.
Belki de hiç bir şey eskisi kadar güzel olamayacak, bu konak huzura bir daha erisemiycekti.
Verdey hanım odasından çıkmıştı. Merdivenlerden aşağı inen kadın kızının sesini duyunca ne olduğunu anlamaya calsiyrdu.
Salona giren kadın," Ne diye bağırıyorsunuz!" Sitem ile hepsine baktı.
Bütün gelinler bu haberi nasıl verecek bilmiyordu.
" Yâde,"
" Ne oluyor dedim size! Nedir bu hâl."
Daha ne olduğunu anlamayan yaşlı kadın alacağı haber ile nasıl bir duruma düşecek bilmiyordu.
" Yâde az önce.. Halit aradı. Hastaneye gidiyorlarmis."
Verdey hanım anlam veremedi. Oğullarının hastanede ne işi vardı.
" Adam gibi deyin ne oldu!" Canına tak eden kadın, alacağı cevabı bekliyordu.
" Yâde hastaneye gitmemiz lazım!" Avşin'in sesi ile bir şeyler olduğunu sezmisti.
" Ne olduğunu bilmeden hiç bir yere gitemem!"
" Babam vurulmuş yâde, babam!" Kızının sesi ile kalmıştı kadın. Bayram ağa vurulmuştu ne hâlde olduğu da Allah bilirdi.
***
Feryatlar dört bir yanı sarmıştı. Hastaneye getirilen Bayram ağa ve kardeşi Bahri hızla acile alınmıştı. Doktorlar gelen yaralıları alıp acile yönlendirmişti.
Tüm müdahaleler yapılıyordu. Doktorlar iki adam için bütün gücünü kullanıyordu.
Tüm aşiret aldığı haber ile hastaneye akın etmişti. Ezberey Beyoğlu gelen araba ile hastaneye ilk girenler arasındaydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acının Gözyaşı
Ficção AdolescenteAşk, insanın canını yakan, ama her koşulda ise yanında olandı. Dilber Beyoğlu ise bu aşk denen girdaba düşmüş bir gül goncasi idi. İlk evliliğinde tövbe eden kadın hiç rast gelmediği bir sevda ateşine düştü. Egît Hekimoğlu ona asıl sevda ateşini ve...
