<Unicode>
ရှောင်းကျန့် ဒီကမ္ဘာရောက်တော့ ထွက်ပြေးနေရသည်။ဟုတ်ပါတယ် အပြေးစွမ်းရည်ယူထားတာနဲ့အညီ ပြေးနေရသည်။
ဘယ်သူ့လက်ထဲကနေလဲဆိုတော့ မာတာမိခင်လက်ထဲကနေပါ တုတ်ကြီးနဲ့လိုက်ရိုက်နေတော့ပြေးရပြီပေါ့လို့
ရှောင်းကျန့်လည်းအပြေးစွမ်းရည်သုံးပြီး အိမ်တွေရဲ့လမ်းကြားထဲ အမြန်ထွက်ပြေးလေတော့သည်။
မိခင်ကမလိုက်နိုင်တော့လို့ထင်ပါရဲ့
"အာရမ် ရပ်စမ်း အခုချက်ချင်း ပြန်လာခဲ့စမ်း"
"မိုးချုပ်ရင်ပြန်လာမယ်နော် မား"
ရှောင်းကျန့်လည်း အလိုက်သင့်ပြန်ပြောရင်း ရွာပြင်ကိုပြေးထွက်လာခဲ့သည်။သူဘာလို့ပြေးရတာလဲဆိုတဲ့အကြောင်းကို အပင်အောက်မှာထိုင်ရင်း မှတ်ဉာဏ်ထဲရှာဖွေကြည့်လိုက်သည်။
ဒီနေ့က အာရမ်နဲ့ ရာအန်ဒါ အသက် ၁၇ နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ဖြစ်သည်။အာရမ်တို့မိသားစုက စားနိုင်သောက်နိုင်တဲ့အခြေအနေမို့ မိသားစုတွေစားဖို့ ဒံပေါက် အနည်းငယ်ချက်ထားသည်။
ဒါကို အာရမ်က မိသားစုမစားခင် သူ့သူငယ်ချင်းတွေကို အကုန်ကျွေးလိုက်လို့ သူ့မိခင်ကလိုက်ရိုက်နေခြင်းပင်...
သူတို့မိသားစုက စုစုပေါင်း ၁၀ ယောက်ရှိသည်။အဘိုး၊အဘွား၊အမေ၊အဖေ၊ရာအန်ဒါ၊သူ၊အဖေ့ညီလေး၊သူ့မိန်းမ၊သမီး ဆန်ဂျနာ၊သူ့အကို အာဂျွန် တို့ဖြစ်သည်။
အကုန်လုံးက ချစ်ချစ်ခင်ခင်နေနေကြသည်။မနက်ဖြန်ဆို ရာအန်ဒါက ပြည်နယ်အဆင့်ပြိုင်ပွဲကျင်းပတော့မည်ဖြစ်သည်။
မိသားစုလိုက်သွားရောက်အားပေးဖို့ပြင်ထားကြသည်။
(ရှောင်းကျန့် to အာရမ်)
အာရမ်လည်း မိုးအနည်းငယ်ချုပ်မှ အိမ်သို့ပြန်ခဲ့သည်။သူပြန်လာတော့ မိခင်က
"အမြန်လာ ထမင်းစားမယ်"
အာရမ်လည်း သူ့အမေဆီသွားပြီး ပါးကိုနမ်းကာ
"အာဘွား မာမား သားကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် သားက သူငယ်ချင်းတွေကိုသနားပြီးကျွေးလိုက်မိတာပါ"
