Huwag kang mag-alala,
Uuwi na ako;
Dala-dala ang pasalubong mo,
Na nakalagay sa munting kahon.
Anak, hintayin mo ako sa terminal,
Alas tres, ikaw ay mag-abang;
Isulat mo ang aking pangalan,
Upang akin itong makita.
Lahat ng hiniling mo sa akin,
Aking ibibigay;
Ako'y nangangamba lamang,
Baka ito na ang huli kong pangingibang-bansa.
Kung mabasa mo man ito,
Marahil, wala na ako;
Sa halip na pasalubong,
Makita mo, aking kabaong.
Sa halip na tsokolate,
Makita mo ang aking bangkay;
Hindi alak o laruan ang iaabot,
Kundi ang mga papel ng aking pagyao.
Huwag kang mag-alala anak,
Uuwi na ako;
Pero hindi mo na ako matatanaw,
Sa halip, sa kabaong, ako'y muling makikita.
BINABASA MO ANG
Mga Tula ng Pag-ibig
PoetryMay mga bagay sa atin na hindi kailanman mabubura. Ang mga alaalang nagbabalik, mga karanasang kay pait, at higit sa lahat, ang mga pangakong nawaglit. Sa akdang ito, muli mong mararanasang magmahal, masaktan at muling makatayo sa sariling mga paa. ...
