κεφάλαιο 9

15.6K 1.1K 4
                                    

ΣΤΕΦΑΝΟΣ

 Έχει βραδιάσει για τα καλά, έχω τελειώσει τις δουλειές μου και ετοιμάζομαι να βάλω ένα ποτό για να χαλαρώσω. Αναρωτιέμαι που να είναι η Άννα. Πάω προς την κουζίνα, πάνω στο τραπέζι υπάρχει μια πιατέλα με σοκολατένιο κέικ, ένα κομμάτι λείπει και την φαντάζομαι να το τρώει. Πολύ θα ήθελα να της το ταΐσω εγώ! Κοιτάω προς τα πάνω, δε πιστεύω ότι θα κοιμάται από τόσο νωρίς. Χωρίς να το πολυσκεφτώ βρίσκομαι έξω από την πόρτα του δωματίου της. Χτυπάω σιγά σιγά, δεν ακούω τίποτα. Δυστυχώς θα πρέπει να περιμένω μέχρι αύριο για να τη δω. Την σκέφτομαι με το προκλητικό κολάν που φορούσε νωρίτερα και το παντελόνι μου στενεύει επικίνδυνα, ούτε έφηβος να ήμουνα. Νιώθω το σώμα μου να βρίσκεται σε τρομερή ένταση και κάπου πρέπει να την εκτονώσω. Σε άλλη περίπτωση μπορεί να έπαιρνα τηλέφωνο καμία γνωστή, τώρα όμως δεν έχω καμία όρεξη για κάτι τέτοιο.

Πηγαίνω στο δωμάτιο μου και γδύνομαι, βάζω μια φόρμα και κατεβαίνω προς το γυμναστήριο. Τα φώτα είναι αναμμένα, λέω να ξεκινήσω με λίγα όργανα και να συνεχίσω μετά με τον σάκο. Χρειάζομαι μια πεσέτα και έτσι κατευθύνομαι προς το μπάνιο για να πάρω μια. Όσο πλησιάζω νομίζω ότι ακούω νερό να τρέχει, παγώνω, η ντουζιέρα έχει θολό τζάμι αλλά μπορώ να διακρίνω κάθε λεπτομέρεια του κορμιού της. Την παρακολουθώ να σαπουνίζεται και δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της. Το ξέρω ότι αυτό που κάνω δεν είναι σωστό αλλά... το νερό σταματάει και εγώ επιστρέφω στον χώρο του γυμναστηρίου στα γρήγορα αφού έχω αρπάξει την πεσέτα. Κοιτώντας προς τα κάτω βλέπω την φόρμα μου τεντωμένη και αμέσως κάθομαι στο πρώτο όργανο που βρίσκω μπροστά μου. Την ακούω να βρίζει και χαμογελάω, όταν εμφανίζεται στην πόρτα τα μαλλιά της είναι βρεγμένα, φοράει μόνο ένα κοντομάνικο μπλουζάκι αρκετά μεγάλο, φτάνει λίγο κάτω από τους γλουτούς της, με έναν ταύρο πάνω, για μια στιγμή αυτό κάπου το ξέρω!

«Γεια!» της λέω, τρομάζει, δε με είχε δει. Προσπαθεί να τραβήξει το μπλουζάκι πιο κάτω αλλά δε καταφέρνει και πολλά.

«Τι θες εσύ εδώ?»

«Τι εννοείς? Εδώ είναι το σπίτι μου, δε νομίζω να το ξέχασες!» νιώθει άβολα

«Εννοώ τι θες εδώ τέτοια ώρα?»

«Είπα να κάνω λίγη γυμναστική να ξεμουδιάσω, καθόμουν πολλές ώρες.»

«Ναι, καλά! Πρόσεχε μη πάθεις καμία υπερκόπωση στην ηλικία σου!» είναι θυμωμένη

«Πίστεψε με προσέχω πολύ, δεν ξέρω αν θυμάσαι τι έγινε το απόγευμα...»

«Τίποτα δεν έγινε, απολύτως τίποτα.» είναι κατακόκκινη

«Εννοώ, ότι σε κυνηγούσα και σε έπιασα, η φυσική μου κατάσταση είναι άριστη! Μπορούνε να στο επιβεβαιώσουν πολλοί αυτό!» έχει σταυρώσει τα χέρια της κάτω από το στήθος της με αποτέλεσμα να ανασηκωθεί λίγο η μπλούζα της

«Θες να πεις πολλές, μάλλον!» κουνάει το πόδι της νευρικά

«Ναι θα μπορούσαν να το πουν και πολλές.» σηκώνομαι και την πλησιάζω για να της δώσω την πεσέτα. Κάνει μερικά βήματα προς τα πίσω,

«Δεν με ενδιαφέρει τι κάνεις και με ποιες... απλά να τους πεις ότι δεν είμαι η παραδουλεύτρα σου, κατάλαβες?» περνάει από δίπλα μου σα σίφουνας και ίσα που προλαβαίνω να αρπάξω το χέρι της.

« Τι είπες?» Τινάζει το χέρι της αλλά δεν την αφήνω «Λέγε! Τι έγινε?»

«Η σημερινή σου φιλενάδα...»

«Δεν είναι φιλενάδα μου.»

«Τέλος πάντων... η σημερινή σου ερωμένη...»

«Δεν είναι...»

«Δε με νοιάζει!» φωνάζει «Κατάλαβες ποια εννοώ, αυτή λοιπόν, την ώρα που έφευγε μου είπε, όταν πάω να μαζέψω την ακαταστασία που κάνατε, να κοιτάξω μήπως βρω το εσώρουχο της! Ήσουν πολύ ανυπόμονος λέει!» είναι έξαλλη

«Μάλιστα.»

«Αυτό έχεις μονάχα να πεις? Καλά πόσο μαλάκας είσαι? Μισή ώρα πριν κάνεις σεξ με αυτήν ήσουν έτοιμος να... να...» ναι ήμουν έτοιμος

«Έτοιμος να...?»

«Τίποτα! Χάνω τον χρόνο μου άδικα. Μπορείς να πηδάς όποια θέλεις, όπου θέλεις. Στο σπίτι, στο στάβλο, ακόμα και στο αυτοκίνητο. Δεν δίνω δεκάρα.» την αφήνω και φεύγει, έχει φτάσει στη σκάλα όταν μιλάω

«Δε με ρώτησες.» γυρίζει και με κοιτάει με απορία

«Να σε ρωτήσω τι?»

«Αν έκανα κάτι μαζί της.»

«Δε με ενδιαφέρει καθόλου, όπως είπες και εσύ σπίτι σου είσαι...» ανεβαίνει τη σκάλα στα γρήγορα, είμαι τόσο εκνευρισμένος μαζί της αυτή τη στιγμή, που δε μπορώ να ευχαριστηθώ τα οπίσθια της, που είναι καλυμμένα με ένα δαντελένιο κίτρινο εσώρουχο. 


Κρασί...Θάλασσα...έρωταςWhere stories live. Discover now