Κρασί...Θάλασσα...έρωτας

κεφάλαιο 49

ΑΝΝΑ

Έχουν περάσει ήδη τρεις βδομάδες και έχουμε προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα χωρίς να έχουμε αλλάξει πολλά πράγματα. Με τη Λίζα συνεχίζουμε τα μαθήματα, τα μπάνια στη θάλασσα, τις βόλτες στον παιδότοπο και φυσικά τις πλάκες στον Στέφανο! Αύριο είναι ο γάμος του Παναγιώτη και της Βάλιας, σήμερα το βράδυ έχουμε κανονίσει να βγούμε χωριστά γυναίκες άντρες. Την μικρή θα την κρατήσει η γιαγιά της και θα την φέρει αύριο κατευθείαν στην εκκλησία έτσι ώστε να μπορέσουμε να μείνουμε έξω ως αργά. 

Σε λίγο θα έρθει να με πάρει η Ελπίδα για να πάμε για ψώνια! Ο Στέφανος επέμενε να μου ψωνίσει και επειδή φοβάται λέει το γούστο του τα άφησε όλα στην Ελπίδα, εννοείτε πως πέταξε από τη χαρά της, τα ψώνια είναι το πάθος της, της έδωσε την κάρτα του και της είπε απλά "ξεσκίστε την"! Αυτόν το μήνα που είμαστε μαζί και επίσημα, μου έχει κάνει πολλές εκπλήξεις, μου αγόρασε και ένα τζιπάκι για να κινούμε πιο εύκολα και με ασφάλεια, ποτέ δε του άρεσε που οδηγούσα το αγροτικό. Κάθε βράδυ με έχει στην αγκαλιά του και το πρωί με αποχωρίζετε με δυσκολία. Τον αγαπώ και με αγαπάει, τι πιο όμορφο?

Εδώ και λίγη ώρα μαλώνω με την Ελπίδα για το που θα πάμε για ψώνια,

«Αφού το ξέρεις και εσύ, μόνο εδώ θα βρούμε αυτό που ψάχνουμε!» δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε με καταλαβαίνει... επιμένει να μπούμε στο μαγαζί της Καίτης... δε θέλω αλλά ποιος με ακούει? Ευτυχώς η Καίτη έλειπε και μπορέσαμε να διαλέξουμε ότι θέλαμε με την ησυχία μας! Για σήμερα το βράδυ πήρα ένα γκρι ασημί φόρεμα πολύ κοντό για τα γούστα μου, το οποίο αγκάλιαζε όμορφα το σώμα μου και αναδείκνυε τις καμπύλες μου, δεν ήμουν πολύ σίγουρη αλλά η Ελπίδα επέμενε. Για την αυριανή μέρα επέλεξα κάτι πιο καλό, μακρύ και σεμνό. Από εσώρουχα, εγώ ήθελα πρακτικά, εκείνη όμως, μου διάλεξε κάποια τα οποία ήταν επιεικώς... προκλητικά και εννοείτε άβολα για να μη τα περιγράψω αλλιώς. Την άφησα να μου πάρει ότι ήθελε γιατί έβλεπα ότι το ευχαριστιόταν πάρα πολύ. Αυτά που διάλεξε εκείνη ήταν ακόμα πιο προκλητικά, και τα ρούχα και τα εσώρουχα. Την ρώτησα αν θα έχει πρόβλημα ο Πέτρος και μου είπε ότι σε όλους τους άντρες αρέσει να βλέπουν τις κοπέλες τους σέξι! Ήλπιζα να έχει δίκιο και να μη μου πει τίποτα ο Στέφανος. Η αλήθεια ήταν ότι όσες φορές βγαίναμε δε μου είχε παραπονεθεί για το ντύσιμό μου αλλά και εγώ ποτέ δεν ήμουν υπερβολική... μέχρι σήμερα.

Η Ελπίδα είχε έρθει στο σπίτι για να ετοιμαστούμε και θα πηγαίναμε μετά να βρούμε τις υπόλοιπες. Την Βάλια και κάποιες φίλες της, μου τις γνώρισε η Ελπίδα τώρα τελευταία, φαινόταν αξιόλογη κοπέλα και χαιρόμουν γι'αυτήν. Ο Παναγιώτης την αγαπούσε και ήθελε πολύ να την παντρευτεί, άλλο αν έλεγε ότι απλά τους έτυχε. Ο Στέφανος μπαίνει στο δωμάτιο και τον κοιτάω σα χαζή... Φοράει ένα μπεζ παντελόνι και ένα ανοιχτόχρωμο γκρι πουκάμισο με πολύ ψιλή ρίγα, τα πρώτα κουμπιά είναι ανοιχτά και να πάρει είναι σέξι! Με κοιτάει που τον χαζεύω μέσα από τον καθρέπτη και μου χαμογελάει με ένα σέξι χαμόγελο. Ετοιμάζετε να φύγει και σκύβει για να με φιλήσει, την ώρα που το κάνει του ψιθυρίζω στο αυτί... « Πρόσεχε πόσο θα πιεις γιατί το βράδυ σε θέλω... έτοιμο» με δαγκώνει και μου απαντάει « για σένα μωρό μου είμαι πάντα έτοιμος... θα έπρεπε να το ξέρεις αυτό!» ω! ναι! Το ξέρω... Φεύγοντας με ρωτάει γελώντας, αν θα έρθω με το κίτρινο σορτς που φοράω, του λέω ότι θα αλλάξω, και φεύγει να πάει να βρει τους φίλους του.