Κρασί...Θάλασσα...έρωτας

κεφάλαιο 25

 ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Όταν έφυγα από το σπίτι ένιωθα το αίμα μου να βράζει. Μπήκα στο αμάξι και απλά ξεκίνησα , άφηνα πίσω μου το σπίτι μου και εκείνη. Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκα μέσα στο αυτοκίνητο. Την επόμενη μέρα δούλευα μέχρι το απόγευμα αποφεύγοντας τους πάντες. Όταν δεν είχα κάτι άλλο να κάνω μπήκα πάλι στο αμάξι και ξεκίνησα να οδηγάω. Μετά από αρκετές ώρες που έκανα άσκοπες βόλτες σταμάτησα στο μαγαζί που δούλευε ο Στρατής. Μπαίνοντας μέσα είδα ότι ο κόσμος ήταν λιγοστός, ήταν νωρίς ακόμα. Κάθισα στη γωνία στο μπαρ και η κοπέλα που ήταν μέσα από τη μπάρα με πλησίασε αμέσως.

«Ένα ουίσκι με πάγο.» της λέω και μου χαμογελάει.

«Αμέσως...» δεν αργεί να με σερβίρει απλά το κάνει σχεδόν ξαπλώνοντας πάνω στη μπάρα λέγοντας μου «Θα ήθελες και κάτι άλλο με το ποτό σου?» τα προσόντα της ξεχειλίζουν αλλά με αφήνει παγερά αδιάφορο.

«Όχι ευχαριστώ.» της λέω και γυρνάω το βλέμμα μου, προς την είσοδο του μαγαζιού.

Βλέπω πολλούς γνωστούς αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχω όρεξη για κουβέντα. Συνεχίζω να πίνω το ποτό μου και να χάνομαι στις σκέψεις μου. Ακούω κάποιον να φωνάζει το όνομα μου,

«Στέφανε! Πως και από εδώ τόσο νωρίς? Εσύ είσαι πιο βραδινός τύπος.» ο Παναγιώτης, αφεντικό και φίλος του Στρατή, πάντα μιλούσε πολύ.

«Είδα την πόρτα ανοιχτή και μπήκα.»

«Καλά ρε φίλε, έτσι ρώτησα.» κάνει νόημα στην κοπέλα και του φέρνει ένα ποτό για εκείνον και ένα για μένα. Πίνει από το δικό του και προσπαθεί να μου ανοίξει κουβέντα, «Η μικρή τι κάνει? Πως τα πάει με την... δε θυμάμαι το όνομά της, του κτηνίατρου την κοπελιά..» τσιτώνομαι, προσπαθώ να συγκρατηθώ.

«Ποτέ δεν ήταν δικιά του.» τελειώνω και το δεύτερο ποτό, ζητάω άλλο ένα

«Το λέω επειδή είχαν έρθει μαζί.» για λίγη ώρα δε μιλάμε, το μαγαζί έχει αρχίσει να γεμίζει, εκείνος πάει σε άλλη παρέα και εγώ συνεχίζω να πίνω ανενόχλητος. Δεν ξέρω πόση ώρα έχει περάσει όταν νιώθω ένα χέρι πάνω στον ώμο μου.

«Στέφανε...» την κοιτάω και με φιλάει σταυρωτά, δε το παρεξηγώ γιατί πάντα έτσι φέρεται με όλους.

«Τι κάνεις Βίκυ? Μια χαρά φαίνεσαι.» πάντα ήταν περιποιημένη αλλά σήμερα τα είχε δώσει όλα, κάτι καινούριο θα υπάρχει, μακάρι για να πάψει να με ενοχλεί. Μετά το τελευταίο τηλεφώνημα που είχαμε της είπα κάποια πράγματα που ελπίζω να τα κατάλαβε.