15.BÖLÜM
Doğru mu yapmıştım? Emin değildim ama yine de yapmıştım. Yediğim lezzetli yemeğin verdiği mutluluk ve ağırlıkla eve gitmek istemiyordum. Kuzenime ve Turan'a dönerek
"Annemler eve gitsinler ben biraz yürümek istiyorum" diyerek bugünün benim olmasının verdiği şımarıklıkla konuştum.
İkisi de yüzüme gülerek baktılar. Asla beni kırmaz hiç bir isteğimi geri çevirmezlerdi. Yine aynını yaptılar. Başları ile beni onaylayarak teyzeme döndü Nida ve ,
"Biz biraz sahilde yürüyeceğiz gelmek ister misiniz?" dedi.
Hem annem hem teyzem yüzlerini buruşturarak,
"Aman kızım biz eve gidip dinlenelim siz eğlenin" dediler ve annem devam etti konuşmasına bana hitaben:
"Aydan hastaneden daha bugün çıktın hala ilaç kullanıyorsun ona göre davran ve yorma kendini"
"Tamam anne beni merak etme" diyerek onu rahatlattıktan sonra onlar evin yoluna doğru ilerlemeye devam ettiler.
Kuzenim arkadaşım ve ben ise biraz çarşı da gezmeye karar verdik. Şu birkaç gündür yaşadığım korku beni dış dünyadan biraz uzaklaştırmıştı. Çarşıda gezerken en çok ilgimi takıların olduğu tezgahlar çekiyordu. Hepsine tek tek bakmak istiyordum. Ama Turan'ın sesiyle burada yalnız olmadığımı hatırlayıp arkama dönerek ne söyleyeceğini dinledim:
"Kızlar dondurma isteyen var mı?" dedi yüzünde alışık olduğum o tatlı gülümsemesiyle.
İkimiz de gözlerimiz parlayarak Turan'a döndük ve çocuklar gibi heyecanlanarak,
"Ben istiyorum" dedik.
Arkadaşım iki tane ufak çocuğa bakıyormuş gibi kafasını iki yana sallayarak ellerimizden tuttu ve bizi dondurmacının önüne götürdü. İki arsız kız bütün renklerdeki dondurmalara bakıyor hangilerinden yiyeceğimize bir türlü karar veremiyorduk. Turan ise bize bakıp kahkahayla halimize gülüyordu. Ben hemen karar vererek dondurmacıya saymaya başladım:
"Limon,karamel,brownie parçacıklı,vişneli,nane çikolatalı olsun" dediğimde arkadaşımın yüzündeki ifade çok komikti. Bana dönerek aklındakini paylaştı,
"Hepsini yiyebileceğine eminmisin güzelim?" demişti ama daha çok miden bulanmasın der gibiydi. Ama ben bütün şımarıklığımla gülerek cevap verdim arkadaşıma:
"Evet hepsini yiyeceğim ve daha sonra da midye yemeye gidelim Turan olur mu?" dediğimde arkadaşım değil ama Nida hemen tepki gösterdi,
"Aydan daha biraz önce yemek yedik hastalanacaksın." Onun bu sözleriyle kendimi fazla şımardığı için annesinin azarladığı bir çocuk gibi hissettim. Hiçbirşey demeden yüzümü yere eğince Turan hemen yanıma gelerek beni teselli etmek istedi:
"Tabi midye de alırız sorun değil ama Nida doğru söylüyor dokunabilir," dedi ve devam etti:
"Onu da yarın akşam yersin daha iyi olmaz mı?"
Hemen kafamı kaldırarak gülümsedim ve ikisinin şaşkın haline bakarak,
"Şaka yaptım yiyecek halim yok zaten"dedim.
Neden böyle davrandığımı anlamayan Kuzenim ve arkadaşım soran gözlerle bana bakarken açıklama yapma gereği hissederek onlara hitaben içinde bulunduğum ruh halini açıklamaya çalıştım:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PARÇA AŞK
Romance"Sana tek bir şey söyleyeceğim," dedi lafımı bölerek. Ne diyeceğini merakla beklemeye başladım. "Eğer Turan ile buluşmaya gidersen, bu ilişki tamamen biter." Şok içinde ona bakakaldım. Neden bu kadar abarttığını bilmiyordum. Neden altı üstü en yakın...
