BİR PARÇA AŞK

25 BÖLÜM

25 BÖLÜM

"Benim o Aydan. Sana aşık olan ve senin de aşkını kazanmak için çabalayacak olan ben."

"Alkın," dedi.

Hala duyduklarımın etkisi altındaydım. Az önce Alkın bana aşık olduğunu açık açık söylemiş miydi yoksa ben mi öyle duymuştum? Gözlerimi bir an olsun o cam mavisi gözlerinden ayırmadan sordum:

"Bana aşık mısın?"

Konuşmadı. Sadece başını sallayarak az önce duyduklarımın doğruluğunu onayladı. Kafamı iki yana sallayarak içinde bulunduğum şok halinden çıkmaya çabaladım. Ama bunu yapmam şu an için imkansızdı. Bakışlarımı dizlerime doğru indirdiğimde elimi sıkıca tuttuğunu fark ettim. Ani bir hareketle elimi çekerek bu durumdan kurtuldum.

Ayağa kalkarak hiç konuşmadan eve dönmek için bir adım attım. Fakat o an eve gitmek istemediğimi hatırlayarak yanaklarımı şişirip bıraktığım nefesten sonra olduğum yerde durdum. Ne yapmalıydım? Ne burada durabilir ne de şu an eve gidebilirdim. Tam o sırada onun sesini duydum:

"Ne yapacağına karar veremedin değil mi?"

Nasıl bu kadar iyi biliyordu aklımdan geçenleri? Arkamı dönmeden kafamı hafifçe salladım ve önüme eğdim. Yanıma gelerek, "Biraz daha yanımda kal hem senin hem benim buna ihtiyacımız var," dedi. Cevap vermemi beklemeden elimden tutarak beni tekrar banka oturttu. Kendisi de yanıma oturarak denize bakmaya başladı.

Dakikalar süren sessizlikten sonra derin bir nefes aldı ve:

"Turan sebep oldu her şeyin hızlanmasına. Asla pişman değilim sana duygularımı açtığım için," dedikten sonra anlatmaya devam etti,

"Senden bir cevap beklemiyorum." Bu sözün ardından aklımdakini sormak için konuşmasını yarıda kestim,

"Peki benden beklediğin ne Alkın?"

Bu soru bakışlarını bana çevirmesine sebep olmuştu. Gözleri gözlerimi bulduğunda gördüklerim beni şaşırtmıştı. Cam mavisi gözlerinde endişe ve umutsuzluk vardı. Verecek cevabı mı yoktu ya da duyacaklarından mı korkuyordu anlayamamıştım. Bu yüzden sorumu biraz daha değiştirerek tekrar sordum:

"Benden bir cevap beklemiyorsan ne bekliyorsun ya da ne yapmamı istiyorsun?"

"Bana bir şans vermeni istiyorum Aydan. Kendimi sana sevdirmek için bir şans. Çok mu şey istiyorum?" Çatık kaşlarının gölgelediği mavi gözleri buğulanmıştı.

Ne düşüneceğimi ne cevap vereceğimi bilmiyordum. Ona karşı birş eyler hissetmeye başlamıştım ama bu aşk değildi. Onun yanındayken farkında olmadan içimdekileri ona anlatıyor, onun cevaplarını dinliyordum. Bu aşk değildi. Peki neydi ama? Bende şu an bunun adını koyamadığım için kafam karışıktı. Hayatımda daha fazla karışıklık ve endişe istemediğim için cevabım netti:

"Evet, çok fazla şey istiyorsun. Sana karşı hiçbir şey hissetmiyorum ve sana bir şans versem de değişen bir şey olmayacak."

"Neden bu kadar katısın? Turan' mı bunun sebebi?"

Öfkelenmiştim. Ama bunu belli etmeyecektim.

"Evet, Turan. O sana güvenmiyor, onun güvenmediği kişiye bende güvenmem," dedim bütün soğukkanlılığımla.

"Onunla aramızda ne geçerse geçsin hayatımdaki hiç kimse onun yerini alamaz. Çünkü bu hayatta bana annemden sonra zarar vermeyecek bir kişi varsa o da Turan'dır," dedim ve devam ettim,

"Aklından benimle ilgili her şeyi sil."

Uğradığı hayal kırkılığı yüzünden okunuyordu. Onun bu halini görmek sebebini bilmesem de beni de üzmüştü. Yine de kararımdan dönmeyecektim.