16. BÖLÜM
"Eve gidince biletlerimizi alacağım. Sanırım bizim dönme zamanımız gelmiş."
Söylediğim bu sözler karşısında şok olmuş gözlerle baktı bana kuzenim. Anlamaya çalıştığı çok belliydi sözlerimi. Turan bir bana bir kuzenime bakarak şaka yapıp yapmadığımı anlamaya çalışıyordu. Eve gitmek için hamle yaptığımda gözleri öfkeyle dolan arkadaşım "Bende seninle geliyorum,"dedi.
Karşılık olarak sadece "İstemiyorum," diyebildim.
Şu an Nida'ya duyduğum öfke kolayca hafifleyecek gibi değildi. Turan dikkatsiz davranmış olabilirdi ama düşündüğü şey hem beni hem de arkadaşımı aşağılamaktı benim gözümde. Arkamı dönerek hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladığımda hissettiğim kırgınlık gözlerimden yaş olarak akmaya başlamıştı bile.
Arkama bakmadan hızlı adımlarla giderken kuzenim ve Turan'ın ne durumda oldukları umrumda bile değildi. Zaten birkaç gündür yaşadığım sıkıntı yetmezmiş gibi şimdi birde Nida'nın gereksiz kıskançlığı çıkmıştı başıma. Ellerimi yumruk yapmış anneme ne söylemem gerektiğini düşünüyordum. Olayı anlatsam bu annemin de canını sıkacaktı.
Evin önüne geldiğimde istemeden de olsa durmuştum. Bahçeye girip yüzümü düzeltmek ve anneme neden gitmek istediğimi anlatacak bir bahane bulmak için biraz düşünmeliydim. Bahçeye girdiğimde aslında içimdeki bütün öfkeyi boşaltmak, yorulana kadar ağlamak istiyordum. Sandalyeye oturduğumda ellerimi başımın arasına alarak ne yapmam gerektiğini düşünmeye başladım.
Gitmek istiyordum. Gerçekten şu an buradan gitmek istiyordum. Turan neden böyle davranıyordu anlamakta zorlanmaya başlamıştım. Kuzenim sevgilisini kıskanıyordu ama benden mi? Ardı ardına aklıma gelen bu düşünceler başımın ağrımasına sebep olmuştu.İki elimin işaret parmaklarını şakaklarıma götürerek ovmaya başladım. Tam o sırada her zaman duymaktan büyük mutluluk duyduğum sesi duymuştum yine:
"Aydan iyimisin?" demişti ama ben bu defa huzuru bulamamıştım o seste.
Kafamı kaldırmadan şakaklarımı ovmaya devam ettim. Bir an önce başımdan gitmesini istiyordum. Ama bu seferde Nida'nın sesini duydum:
"Aydan ben..."
Elimi kaldırarak yüzüne bakmadan susturdum onu. Şu an gerçekten ne özrünü ne de sesini duymak istiyordum. O ise tekrar konuşmak için hamle yaptı:
"Aydan lütfen beni dinle," dedi ve tekrar onu susturmama izin vermemek için hızlıca cümlesine devam etti:
"Ben çok üzgünüm. Bir hata yaptım," dediğinde kafamı hızla kaldırdım ve tüm öfkemle sordum
"Hata mı?"
"Sen bu yaptığına hata mı diyorsun?"
Cevaplamak için önümde eğildiğinde hızla ayağa kalkarak devam ettim:
"Sen benim kuzenim, Turan'ın ise kız arkadaşısın. Benim dillendirmekten bile utandığım böyle bir konuyu düşünüp üstelik bir de bize yakıştırarak tepki göstermiş olmanı affedebileceğimi sanmıyorum," derken tamamen aklımdakileri söylemekte kararlıydım:
"Turan'ın yapmış olduğuna alınabilirsin buna asla lafım yok ama..."dedim ve derin bir nefes aldım,
"Kıskançlık, Turan'ı benden kıskanman kaldırabileceğim bir şey değil."
Konuştukça öfkem ve kırgınlığım daha da artıyordu. Daha fazla bu konuyu uzatmak istemediğim için Nida'ya hitaben konuşarak konuyu kapatmaya karar verdim:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PARÇA AŞK
Romance"Sana tek bir şey söyleyeceğim," dedi lafımı bölerek. Ne diyeceğini merakla beklemeye başladım. "Eğer Turan ile buluşmaya gidersen, bu ilişki tamamen biter." Şok içinde ona bakakaldım. Neden bu kadar abarttığını bilmiyordum. Neden altı üstü en yakın...
