BİR PARÇA AŞK

34.BÖLÜM

34.BÖLÜM

Ama telefonun hızla kulağımdan çekilmesiyle olduğum yerde dondum kaldım. Hızla başımı çevirip arkama baktığımda elimde telefonum hızla bizden uzaklaşan Alkın'ı gördüm. Ne yapmalıydım?

Hızla masadan kalkarak Alkın'ın yanına doğru yürümeye başladım. Öfkeliydim. Bunu yapmaya nasıl cesaret edebilirdi? Yanına gidecek ve telefonumu alarak ona bunu hesabını soracaktım. Bunları düşünerek adımlarımı daha da hızlandırdım. Ama karşımda elini kaldırmış bana 'gelme' işareti yapan Alkın'la karşılaşınca iradem dışında şaşkınlıkla olduğum yerde kalakaldım. O ise hala bir eli havada olduğu halde telefonda konuşmaya devam ediyordu.

Saatler gibi geçen birkaç dakikanın ardından telefonumu kapatarak hiç birşey yokmuş gibi yanıma geldi. Gayet rahattı. Sanırım yaptığının yanlış olduğunu düşünmüyordu. Uzattığı telefonumu alarak,

''Bunu neden yaptın?''

Hırıltılı sesim, soluklarımı örtüyordu.

''Neyi?''

''Bilmiyormuş gibi davranmasana,'' dedim sinirle. ''Açıklamanı bekliyorum.'

''Açıklanacak bir şey yaptığımı düşünmüyorum.''

Sinir katsayım git gide yükselirken bir nebze olsun sakin durabilmek için derin bir nefes aldım. Bakışlarım tüm yüzünü dolaşırken aslında her şeyi kasıtlı olarak yaptığını biliyordum. Ona doğru bir adım atarak işaret parmağımı yüzüne doğru salladım.

''Tam olarak açıklanması gereken bir şey yaptın.''

Yüzüne doğru salladığım parmağımı havada yakalayarak, ''Ama ben öyle düşünmüyorum,'' dediğinde gardımı düşürmek üzere olduğumu fark etmek ise büyük bir şaşkınlıkla sarsılmama sebep oldu. Buna izin veremezdim. Kendimi toparlayarak,

''Bak Alkın''dedim.

Sözümü yüzünde büyük ve sevimsiz bir sırıtmayla keserek hayatımda duyduğum en sinir bozucu ve klişe espiriyi yaptı.

''Ben zaten sadece sana bakıyorum.''

Gözlerimi devirerek suratına baktım ve,

''Bu espiriyi yapmadığını farzederek konuşmama devam etmek istiyorum,'' dedim. İşte şimdi yüzünde gördüğüm ifade komikti ama gülmemem gerekiyordu.

''Daha birkaç saattir sevgiliyiz. Nasıl kendinde bu hakkı görebiliyorsun? Aklından çıkarmaman gereken birkaç şey var Alkın.''

''Nedir bunlar?'' sözümün bitmesini beklemeden sormuştu bu soruyu. Sorarken az önce yüzünde olan gülümseme yok olmuş gözlerine kıskançlık ve öfke hakim olmuştu. Aldırmayarak devam ettim.

''Hayatıma karışma hakkı sadece anneme ait. Başkasına izin vermem. Belki birbirimizi iyi tanıdıktan sonra bu kuralı biraz yumuşatabilirim ama yine de aşılmaması gereken sınırlar olacaktır. Bu benim içinde geçerli. Ben de senin hayatına müdahale edemem. Seninde kendi özelin olmalı.''

Bu son söylediğimden sonra ,

''Dur Aydan'' dedi.

''Dur lütfen. Ben sana ilişkimiz başladığında yeterince açık konuştuğumu sanıyordum. Ne dediğimi hatırlıyorsundur umarım. Artık seninle ilgili herşey beni, benimle ilgili herşey de seni ilgilendiriyor demiştim. Ve yine yanlış hatırlamıyorsam sen de buna itiraz etmemiştin.''