BİR PARÇA AŞK

78.BÖLÜM

78.BÖLÜM

"Korkma Aydan sana zarar vermek gibi bir niyetim yok ama anlatacaklarımı dinlemek için benimle gelmek zorundasın. Şimdi gözlerini bağlayacağım sakın herhangi bir harekette bulunma zarar görmeni istemiyorum. Beni anladıysan ve dediklerimi yapmayı kabul ediyorsan sadece başını salla."

O kadar korkuyordum ki yapabildiğim şey yalnızca başımı sallayarak dediklerini kabul etmek olmuştu. Ağzımı kapatan kişi elini biraz gevşeterek nefes almam için bana küçükte olsa bir alan yaratmıştı. Daha sonra sakinleştiğimden emin olunca tekrar konuştu:

"İyi misin Aydan? Şimdi elimi çekip gözlerini bağlayacağım ve seni arabaya bindireceğim. Konuşmamız gerekiyor. Sana söz veriyorum en ufak bir zarar görmeyeceksin. Aksine seni göreceğin zararlardan korumaya çalışıyorum."

Bunları söyledikten sonra elini çekti.

"Lütfen arkanı dönüp beni görmeye çalışma."

Çektiği elinden sonra nefes almam daha kolaylaşmış ve kendimi toparlamaya başlamıştım. Ama kalbim hala yerinden çıkacak gibi atmayı sürdürüyordu. Gerçekten dediği gibi sadece benimle konuşmak mı istiyordu? Bana zarar vermeyeceğinden nasıl emin olabilirdim? Çantamda duran telefonumu alıp Alkın'ı aramak, beni şu an içinde bulunduğum durumdan kurtarmasını istemek geçiyordu aklımdan. Kendimce arkamda ki adama belli etmeden çantamı açıp telefonu almak için ufak bir hamle yaptım.

"Aydan lütfen. Bunu yapma. Sana zarar vermeyeceğimi söyledim. Beni tanımadığın için güvenmemeni anlıyorum ama dinlersen pişman olmayacaksın. Ayrıca seni arayan bendim."

Yutkunmaya çalıştım. "Sen miydin?"

"Evet."

Verdiği kısa cevap bazı anların film şeridi gibi gözümün önünden geçmesine sebep olmuştu.

"Peki, bana ne anlatacaksın?" Gözlerim bağlıyken ve hiç tanımadığım bir adamın elinde adeta esirken duraklamadan soru soruyor olmam benim için bile fazlaydı. Örneği fazla bulunamayacak, görenlerin ise parmakla göstermesini sağlayacak bir cesaret örneğiydi. En azından benim için öyleydi.

Düşüncelerimi keskin bir bıçak gibi kesmemi sağlayan şey, gözlerimi bağlayan adamın, "Alkın ile alakalı," diyerek konuşması oldu.

"Onu tahmin edebiliyorum. Ve daha önce de söyledin zaten."

Gerçekten mümkün olan bir zamanda kendimi ayakta alkışlamak istiyordum. Bu neyin cesaretiydi böyle? Bir daha tek kelime etmeden adamın konuşmasını beklemeye başladım. Bu sırada ise aklımdan geçen tek şey, sevgili kocacığım hakkında neler öğreneceğimdi. Ve bu öğreneceklerim beni yanımdaki adamdan bile daha fazla korkutuyordu.

Beni sırtıma dokunarak ittirmesiyle hareketlenmeye başladım. Gözlerim kapalı olduğu için beni yönlendirmesiyle hareket ediyordum. Aslında bir tarafım çok korkuyordu fakat sanırım Alkın hakkında öğreneceğim şeylerin merakı korkumu bastırmaya başlamıştı. Arabaya binmemi sağladıktan sonra belirsizliğe doğru yol almaya başladık.

"Seni görebilir miyim?" diye sordum ürkek bir tavırla.

"Durduğumuzda göreceksin zaten."

Bunu tahmin etmemiştim. Yani kendini bana göstereceğini düşünmüyordum. Acaba kimdi? Daha önce hiç görmediğim biri olduğuna emindim. Tanısaydım, sesinden de çıkarabilirdim kim olduğunu.

"Bana ne anlatacaksın?"

"Çok özel ve gizli şeyler."

Yutkunarak, "Çok özel ve gizli şeyler," diye tekrarladım.